Judy Garland

We gaan het even over dat andere 'grote idool' hebben: Judy Garland. Iedereen kent haar van de klassieker 'The Wizard of Oz', terwijl ik meer fan ben van haar latere concerten on stage. 'Judy Garland: Legends of the 20th century' blijft één van mijn absolute favorieten, naast 'Judy Duets'. Deze cd bevat nummers uit een televisieshow van de jaren 60. De cd bestaat uit duetten met onder andere Frank Sinatra, Dean Martin, Mickey Rooney, Count Basie, Lena Horne, Barbra Streisand, PeggyLee, Bobby Darin, Vic Damone,... Vocaal onovertroffen en vol muzikale pareltjes!! Ik krijg telkens kippenvel wanneer ik beide cd's opnieuw beluister.

Sketchbooks

Prachtig boek!!!

'Sketchbooks: The hidden art of designers, illustrators and creatives'
auteur: Richard Brereton
uitgeverij: Laurence King Publishing Ltd
ISBN-13: 978-1-85669-582-4

Takkenmens

Ik blader bang door de dagen
ze verkleuren grauw en grijs, bladeren
slaan weer rood uit
een vogel danst
de speelsheid uit je lichaam, klotsend
klokkenspel zonder appel noch klok noch huis
fotosynthese van zuiver bloed.

Ik kijk
vanuit de hoogte van een laag venster op je
neer.
Dáár ben jij, zoals steeds, verborgen
takkenmens in kaal geraamte, dooraderd - je stut.

Onze thuis wordt een gezegde
nest van ingehouden liefde
wij twee wolkenkrabbers
ik die een wolkentrui brei voor onze hemel en verder
één rooskleurigheid minder.

Wij bevroren warm in herfst.

Kleurpotlodenmagie zonder suikerspin

Recent nog een leuk boekje gevonden van illustrator Kitty Crowther. Of over iemand die weet hoe ze vakkundig met een kleurpotlood moet omgaan zonder dat het resultaat zeemzoet of enigszins suikerstokachtig overkomt. De figuurtjes zijn ook zeer mooi uitgewerkt. Mijn lijstje wordt weer wat oneindiger met deze nieuwe naam...

When paper meets art (en vice versa)

Mag ik u voorstellen: de tiende kunstvorm, het achtste wereldwonder, het alternatieve materiaal bij uitstek voor een les én bovendien is het helemaal gratis! Ik heb het hier wel degelijk over het wondermiddel PAPIER. Het materiaal dat je vrijwel overal terugvindt.
Onlangs ben ik op de -ronduit prachtige- website terecht gekomen van papierkunstenaar Peter Callesen. Het is indrukwekkend hoe hij uit enkel en alleen papier zulke fantastische creaties kan verwezenlijken. Zijn werk is monumentaal, illustratief, presentatief en doet vooral zin krijgen om het zelf eens uit te proberen. Of laat ons zeggen; een aanzet tot (met de knipoog ;)). Dus zal ik mij vanaf nu met de schaar in de hand over een vel papier buigen... en oefenen maar!

Het loont de moeite zijn site eens te bezoeken: http://www.petercallesen.com/. Hij tovert allerlei dingen tevoorschijn: van toverachtige ijskastelen tot gekleurde bloemen. Hij waagt zich zelfs aan 'drijvend papier' (en neen, ik heb het hier niet over het klassiek gevouwen papieren bootje en al evenmin over het tinnen soldaatje). Ik heb een paar van zijn mooiste afbeeldingen geselecteerd. Vergeet vooral niet zelf eens een poging te doen.

Diamant: een apart verhaal

Volgend kinderboek heb ik onlangs cadeau gekregen van mijn zus. Er bestaan maar weinig exemplaren van, maar via mijn zus heb ik er dan toch één kunnen bemachtigen. Nu staat het onzijdige ding trots te pronken in mijn (inmiddels uitpuilende) boekenkast naast boekenvrienden en vriendinnen van -het mag gezegd- hoogste niveau. Ik hou wel van interactieve boeken met verdoken geheimen. En daar zit het boek vol van! Op elke bladzijde valt er wel iets te beleven. Het is voor een illustrator interessant welke verschillende technieken en manieren er bestaan om iets te doen met 'ingrepen' binnen een boek. Ik heb de leukste bladzijden op een rij gezet:

Nostalgie: Postbus X, 'De Bombeer'

Hoewel ik enkel de allerlaatste reeks van de serie 'bewust' heb kunnen meemaken en we eind de jaren negentig nog duchtig overspoeld werden door massa's herhalingen, blijft deze aflevering tot op heden één van mijn absolute favorieten!

Bekijk de link op U-Tube (in drie delen): http://www.youtube.com/watch?v=0mzq0xYSwPo

Mijn vingers schrijven lijnen

Mijn vingers schrijven ononderbroken lijnen,
de lijnen van een oneindig liefdesverhaal.
Ze wriemelen als mieren onder mijn lakens door
kietelen ondeugend mijn beider grote teen
banen zich een weg naar mijn hoofd
(alwaar het spinnenweb van mijn verlangen)
kronkelen onwennig als slangen in mijn hersenpaté
nestelen in geweten.

Ze lijnen in met
"Ik mis je zo!"______________
en (helaas) uit met
_____________"Weet je nog?"

Mijn lijnen tekenen onomwonden herinneringen
aan betere tijden, aan mooiere tijden.

Mijn lijnen vormen de braille voor een gedicht
over een patiënt zonder gezicht.

Een Kempense schets

Afgelopen zomer heb ik enkele mooie Kempense pareltjes op papier weten vast te leggen in mijn 'groene boekje' (ook wel mijn 'mini-tekenbijbel' genoemd). En het mag gezegd: ik heb een foutloos (doch onvolledig) parcours afgelegd. De volledige reeks is te bewonderen op mijn website, onder de link 'Schetsboekjes'. Ik begin zelf al te heimweeën naar meer... Een blik op die stille Kempen.

Speelgoedmuseum Mechelen

Een bezoekje aan het speelgoedmuseum in Mechelen deed wonderen! Ik zou het elk 'groot en klein kind' ten zeerste aanbevelen. Dit was mijn tweede bezoek aan het museum. De eerste keer was samen met mijn neef en mijn zus. Ik en mijn zus waren toen nog heel klein. Gelukkig ben ik gezegend met een olifantengeheugen (alleszins wat mijn herinneringen aan vroeger betreft), want na al die jaren kende ik nog perfect de plattegrond van het museum en zag ik meteen enkele flitsen van treinen en poppenhuizen aan mij voorbijgaan. Het museum is natuurlijk hard veranderd tegenover vroeger.

In de eerste zaal op het gelijkvloers werd er continu een film afgespeeld van de geschiedenis van het speelgoed door de eeuwen heen. Ik behoor tot de generatie waarbij computerspelletjes halverwege de jaren 90 hun opkomst maakten en algauw een echte hype werden. 'Super Nintendo' was een echte verslaving op dat moment. Tot op een gegeven moment (ik was toen al twaalf) één van de bedieningskastjes niet meer werkte...Toen was het uit met de pret. Maar ik herinner mij nog goed toen ik vriendinnetjes uit de straat uitnodigde om met mij te racen in 'Super Mario Kart' (= een toen gegeerd spel). Zolang je maar niet over die ene bananenschil struikelde of over een giftige paddestoel walste...En wie herinnert zich nog de 'hoelahoep'? Maar ook speelgoed zoals knikkers, bikkels, enz... zijn van alle tijden. Dit speelgoed bestond reeds bij de Oude Grieken en Romeinen.

Via de poppenhuizen kwam ik bij Barbie terecht. Ik denk dat ik en mijn twee zussen samen wel een collectie hadden van om en bij de 200! Die liggen nu op zolder te verkommeren.

De puzzels en schrijfmachines vond ik geweldig, omdat ik op beide gebieden een echte freak ben.

De mechanische treintjes waren ook nog steeds geweldig om naar te kijken, zelfs na al die jaren.

Eén van mijn favorieten was de 'spellenafdeling'. Ik hou enorm van (allerlei) spellen. Zo leerde ik dat spellen officieel zes categorieën tellen. Ik ben er ook inspiratie gaan opdoen (=ideetjes) rond het didactisch spel dat ik ga maken voor het project waar ik al eerder in deze blog over gesproken heb. En natuurlijk deed ik mij te goed aan het uitproberen van de talrijke volksspelen én breinbrekers. Dat is echt my cup of thee.

Last but not least ben ik ook nog een kijkje gaan nemen in het schilderij van Pieter Breughel de Oude (ja, je leest het goed) en ben er meteen 'ene gaan drinken in zijn stamcafé', maar later bleek dat ik geen 'oud geld' bij had.

Op de derde verdieping was er een tentoonstelling rond Playmobil. Daaruit leerde ik onder meer dat er zo 300 Playmobilventjes per minuut worden gemaakt!!

Het was in ieder geval een zeer toffe dag en ik heb er echt van genoten!!

Boek-project (1)

De eerste stappen voor mijn 'boek-project' zijn intussen gezet. De aanleiding was een eenvoudig feel-good verhaaltje dat ik ooit schreef in het Frans. Uiteraard zit er een moraal in het verhaal, maar mijn illustraties zullen dat duidelijk moeten maken. Aangezien mijn neef onderwijzer is in het vijfde leerjaar, kreeg ik de kans een les Frans bij te wonen in zijn klas. De kinderen krijgen daar nog steeds eventail en ik kreeg meteen een nostalgisch gevoel wanneer ik dat boek doorbladerde. Bob en Bobette kwamen zo weer tot leven. Aan de hand van deze 'observatie' is mijn tekst herwerkt en herwerkt en herwerkt...Tot het absolute minimum.

Het boek dat ik wil maken is bedoeld voor leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar om het Frans op een aantrekkelijke, visuele manier te promoten en aldus het niveau te verbeteren. De voornaamste doelgroep waar we ons toe richten zijn uiteraard de basisscholen zelf.
Hoe doen we dat concreet: 'aantrekkelijk' maken? Rond het boek zal, naar uitgevers en scholen toe, een 'didactisch spel' worden gemaakt met pedagogische elementen die in het boek zelf ook voorkomen (bijvoorbeeld de kleuren leren kennen, de tijd (=cijfers en getallen), de kamers in het huis,...). Natuurlijk staat het project nog maar in zijn beginfase. De uitvoering ervan zou ergens uitgerekend zijn voor mei volgend jaar. Het visuele aspect zal ook zeer belangrijk zijn.

Hieronder een paar aanzetten. Op mijn site staat ook een korte, beknopte selectie.

Leonie
horloge

chez toi bij jou chez moi bij mij

Weer een inspiratiebron rijker voor mijn boekproject! Volgend boek is een initiatief van de Culturele Dienst van de Franse Ambassade in België en maakt deel uit van een groter project, namelijk de promotie van de taal van het buurland, de promotie van het Frans in Vlaanderen en van het Nederlands in Frankrijk. De klemtoon ligt op de ontdekking van de taal van de andere, de cultuur van de andere en het land van de andere(grensoverschrijdend).
Dit boek is ontstaan tussen twee schrijfateliers in Gent en Kortrijk. Een uitwisseling tussen Vlaamse jongeren van 11 tot 13 jaar, een Franse auteur en twee Vlaamse illustratoren (Theodora Ramaekers en Klaas Verplancke).

Het samenvoegen van de naïeve kindertekeningen met de frisheid van de tekst maakt dit een erg tof boek. Het boek is dan ook enig in zijn soort, want binnen de leeftijdsgroep 11-13 jaar (en dan spreek ik binnen het basisonderwijs) worden in Vlaanderen weinig pedagogische projecten of boeken gemaakt die het Frans op een doelmatige en speelse manier promoten voor deze leerlingen. Na grondig research te hebben gedaan komen er enkel een handvol (meestal vrij saaie) 'reeksen' boven water. Op dat gebied is er dus nog heel veel mogelijk. Zeker als men, zoals in dit geval, taal en beeld dichter bij elkaar wil brengen. Ik vind dat een goede zaak.

Opvallend bij dit boek is ook de slimme cover, met voor- en achterplan dat voor zich lijkt te spreken en een duidelijke boodschap overbrengt. Bovendien speelt ook het kleurgebruik een grote rol (het dominante rood). Vast en zeker een aanrader!

Grafisch design in Nederland

Ook het boek 'Grafisch design in Nederland - Een uitgebreid overzicht van de hedendaagse grafische vormgeving' (°2008 - uitgeverij Librero) kon ik niet aan mijn neus laten voorbijgaan. Het geeft een goed beeld van het grafische landschap anno 2009, met zeer uiteenlopende bedrijven, genres en projecten. En natuurlijk heb ik dit boek ook aangeschaft voor de lijstjes die elke ontwerper moest invullen (= lees 'spiekbriefjes voor in mijn agenda'). Hoe monotoon de vragen, hoe polyfoner en verrassender de antwoorden. Deze designers kennen duidelijk de kneepjes van het vak. De lijstjes zijn gewoonweg om aan een wasdraad te hangen.

Chromophobia

Een zeer leuk, grappig en grafisch meer dan geslaagd filmpje van animatiekunstenaar Raoul Servais (http://www.raoulservais.be/).
In dit filmpje worden alle kleuren letterlijk 'verbannen' en verketterd. Hoe zou de wereld eruit zien zonder kleuren? Op welke verschillende manieren kan men dit grafisch uitbeelden? Dit soort gedachtegoed past ook zeer goed bij het boek-project waarmee ik momenteel bezig ben, alleen is er natuurlijk gebruik gemaakt van andere media. Of over hoe de verschillende kunstvormen elkaar onderling kunnen kruisbestuiven en blijvend inspireren. God zij dank bestaat er nog iets onontbeerlijks als 'inspiratiebronnen'.

*link: YouTube - Chromophobia (bekijk ook de andere filmpjes op de site)

Logo Mighty J Moon

Onderstaande ontwerpjes zijn enkele voorstellen van verschillende lettertypes voor het logo van de muziekgroep Mighty J Moon (je kan de ontwerpjes beter bekijken op mijn site: http://users.telenet.be/nelevandevelde).
Je kan enkele van hun (prachtige) nummers beluisteren op hun persoonlijke site: http://vi.be/mightyjmoon. En oordeel zelf...

Reclamepaneel tuinterras

Ik kreeg de opdracht voor brasserie-grill Mystery om een reclamepaneel te maken. Dit paneel dient om hun tuinterras te promoten. Een voorwaarde was dat het een realistisch beeld moest worden van de tuin én dat het geschilderd moest zijn. Ook het (bestaande) logo is een belangrijk onderdeel van dit werk.
Ik ben aldus begonnen met een aantal schetsen en foto' s te maken van de tuin. Deze heb ik verwerkt tot ontwerpjes, voorgelegd en hieruit is één vast ontwerp geselecteerd dat ik via rastertechniek op een berkenhoutenplaat van 130 cm op 100 cm heb overgebracht, en vervolgens met acrylverf heb beschilderd. Het logo heb ik vergroot en via kalk overgebracht. Het reclamepaneel is te bezichtigen aan de voorgevel van het restaurant.

Info en reservatie: "Brasserie-grill Mystery", Lilsesteenweg 5 - 2275 Poederlee (tel: 014 88 28 54). Allen daarheen dus!

Wij waren wie we waren

Wij waren wie we waren

dolend in onze hoven
zoekend als
over water en brood spraken wij elkaar
troebel en als een frisse wind
die hoger doet waaien stormde je
mij in bochten zonder omzien
een andere uitweg
was er niet en
wij liepen maar ontliepen zelden
een gat in
gewikkelde patronen
maar met mijn fijne vingeren vlocht ik je
langzaam open reeg je aan lijnde in
tot stippellijn-schaar-se lucht hoe lang
kan een mens nog de muren op en raken wij ooit
uit dit beschimmelde web van woede door -ja!-
de navel streng door te knippen aan het zacht
gesponnen zijden draadje (= lees bloedbaan)
terug naar de bron
dat zou pas baanbrekend zijn!

...En ik voel je
lijn uit
mijn ringvingerende vingers
vlinderen vrij

Het huis wuift mij

Het huis wuift mij al van ver. Wij
zitten, beiden in de tuin onder een schaduw
van de appelboom. Wij plukken
maar zon bij gebrek aan appels, speels
werp ik een blik naar verstoppertje
zie niemand en niemand ziet mij. Wat rest er nog dan
te zoeken naar een chocolade ei dat nooit werd gevonden
of te blijven verlangen naar
de wei waarin ik mij zo vaak verloren vlinderde
mijn gele pingpongbal weggemaaid raakte
onder druk van al dat paasgeweld
te dwalen, dwalen als duiven hun reis heen
...en terug over een zee van stenen tot bij de deur.
Mogelijke inbrekers bijten knarsetandend hun voeten stuk
op kiezels die scherper worden

met de jaren. In de keuken treft mij
kasten met vrolijke stickers
waarop ik wel een verzameling drie decennia
zou willen handtekenen. Tijdens het eten
door haal ik cijfers van de kalender.
Het is ver zicht, die traditionele zondagen vol onderonsjes.
De flatscreen vormt een vreemd wezen.

Als een ware Madonna
doorloop ik de trap tussen waken en slapen, paradeer
met de veel te grote schoenen van oma naar
de staande spiegel, verdwijn weinig elegant
armen strekkend tot onder de kussens
reikend naar een Mariabeeld in het donker.
Zo fluoresceren wij mee.

In de kamer ernaast puilt een lade uit haar
voegen honderden foto 's, uit hun context gerukt
ze weten zich geen raad en hopen te worden ingelijst
samen met het huis. Twee huizen verder
groeit ook zo 'n appelboom.
Mijn dierbaarste herinnering
blijft de pit.

Uit de doos van Nelpandora

Nog wat oud materiaal tussen de regels door. Drie gedichtenprobeersels. Ze dateren van toen ik 17 jaar oud was:

1.
Op een vloerkleed
vol besmeurde voetstappen
weerklinkt in de duisternis
een waarheid, naakt

smeekt om kleren
sluiers om zich achter te verhullen
alledaagse werkelijkheid
verschroeit als schoeisel, verfoeilijk

om het onverbiddelijke feit
dat men hoopt
in de zwarte schaduw van een knieval
een nieuwe uitweg te bezingen, wanhopig

2.
Spatjes schemer
van de hemel
stukjes demer
in het hoofd
dagjes duister
van het leven
deeltjes donker
in de ziel

avond rondom de aura
nachtzwart is het hart

3.
Mona Lisaan

Ik had je kunnen inlijsten
als een blozende Mona Lisaan
je versieren en vuurrood strikken
met een heimelijke flirt.

Ik had je kunnen omlijsten
als een vogel in zijn kooi
je esthetische inhoud kaderen
met geen zilveren maar gouden kroon.

Ik had je kunnen weergeven in een portret
maar dan zou je verkleuren
polijsten en slijpen uit een ruwe diamant
...maar dan zouden er krassen op komen.

Mijn zingende brievenbus

Vanmorgen in mijn brievenbus: de (gesigneerde) dichtenbundel 'Waar je naar zit te kijken' van Jo Govaerts.
En omdat het ene plezier het andere waard is, zou ik bij deze gelegenheid (voor de poëzieliefhebbers onder ons) reclame willen maken voor ander werk van Jo Govaerts. Zij heeft namelijk ook gedichten vertaald uit het Pools. Haar boek 'De mooiste van Swirszczynska' (Poolse dichteres) is al een tijd geleden uitgegeven bij Lannoo/Atlas. Ook in de Oostbloklanden is prachtige poëzie te vinden. Dit alles omdat invloeden nu eenmaal nodig zijn.

Meer informatie over Jo govaerts kan je vinden op haar blog: http://www.jogovaerts.be/. Een absolute aanrader!!






gedicht van Jo Govaerts:

Staande bij het raam

valt niet eens te merken

hoe even tevoren voeten

zich hebben verwijderd.

Het gras heeft zich

alweer hersteld, het hek

is in zijn slot gevallen.

Bij het raam staat

niemand te kijken.

En dit is mijn lievelingsbundel! Jo Govaerts debuteerde met de dichtenbundel 'Hanne Ton' toen ze amper 15 jaar oud was. Wie doet beter?

Rijp je tot wasdom

Rijp je tot wasdom.

Nu weet ik waarom
citroenen zuur zijn
nog bitterder proef ik
de zoete smaak
in die ongerijpte contourenschillen
niet bang
voor rotte plekken

van mij zwel je.

Hansje min Grietje

Er zitten zware wolken in de koffie.

Ik klampte mij te lang vast
aan de sombere dagen van december
nostalgie kreeg er een plaats
-ik neem nog een slok-
twee klontjes zo zoet
waren we voor elkaar
suiker met traanvocht
Weet je nog we hadden een huisje
van peperkoek zelfs
de ramen waren van marsepein
en toen we eindelijk klaar waren
om het in te richten sloeg
het noodlot toe
"Strooi broodkruimels!" zei ik nog
maar je luisterde niet en
zonder spoor liep alles dood.

De koffie die dikt aan.

Astrologie

Lichte trilling in de zodiak
zwaartepunt in mid-hemel
draaiend aan het rad doe ik
een wilde gok naar mijn bestemming kijk!
er zweeft een planeet zonder ring
richting ringvinger, hoe mooi
venus mars zoekt planeet ik
in de palm van mijn hand
gelijnd gelukspunt ligt vast
in stier ik aard een beetje
naar maan die zit ook
vol gaten ik zou wel
een krater willen slaan zo
verpletterend bots ik
de hoeken rond en
ze laten mij de scherpe kanten

een aspect dat ik nog niet kende van mezelf

Eendagsvlieg

Plechtig bladvullend
pen ik de nieuwe lente neer
mijn prille voorjaarsoogst
een "toevallige" voorbijganger
vertoont zich pardoes
in mijn paskader

en ik breek uit-

even later scheert hij weer rakelings
langsheen de randen van mijn blad
-de ene hoek in andere weer uit-
maar vangen kan ik hem niet
daar is hij te vluchtig voor
(hoewel hij wel perfect in mijn plaatje zou passen)

Zwartbikkend
keur ik mijn impressie
wetend dat boomstammen zich vroeg
óf laat zullen laten vellen

vol trots.

Wirre en mierrook

Ochtenden zonder betekenissen
ik merk ze steeds vaker
de witte melk
die weer te lang heeft stil gestaan
graad van zuurte blekende nachten

die avonden raken vervallen
mijn houdbaarheid
zoals de Nachtwacht van Rembrandt

op mijn slaapkamer
vanuit het oosten zie ik
de seizoenen slapeloos
passeren koning winter voor op vier wijzen
ze brengen verjaardagen voor mij mee
verpakt in wirre en mierrook
maar tijd om binnen te komen
hebben ze niet
hun bezoeken zijn schaars
op verjaardagen van zombies

ik doof mijn kaarsen wel alleen

maar er klopt iets niet
het is geen geest, ritme, slag of bons
noch één of ander stollend seizoen

inwendig

Schreeuwlandschap anno 2009

Ik keek zonet.

Er ligt nog wat sneeuw vers
in mijn geheugen straks
is hij weg en blijf ik
met niets
niets dan gesmolten gedachten daarom bewaar
ik en met de tijd maak ik er
sneeuwbollen van voor niemand
en co.

Ik schud mij leeg van sneeuw
maar plots spat mijn droom
enkel water in mijn zakken en mijn hoofd

een lawine koud uit elkaar.

Wonderwaterwereld

Hierbij enkele slides uit mijn powerpointpresentatie "Wonderwaterwereld". Ik integreerde deze powerpoint in één van mijn stages voor de Lagere Graad rond kleur. De leeftijdsgroep zijn kinderen van 7 tot 9 jaar. Je kunt de animatie volledig bekijken op mijn site. De powerpoint bevat ook geluiden. Allen een frisse duik nemen dus in de diepe, geheimzinnige wateren van de oceaan waar sprekende vissen nog alledaags zijn.

Narcissus

Blind staar ik
voor mij uit het zwart-witte
eens kleur geweest

afgebakend
grijnzen mijn grenzen
van eenzaamheid

er stroomt bloed

er glijden rimpels

Mijn denken is
gestopt.

Waar is de tijd

Waar is de tijd

dat ik ze nog meervoudig
uit mijn apenmouw schudde
dat ze aanstormden
als nieuw talent
in files tegelijk

en ik onbezonnen riep:
"Niet dringen! Er is plaats."

...genoeg nu.

Tijd zal jouw innen
zeg ik woordeloos
en de vlaag was over.