Ochtenden zonder betekenissen
ik merk ze steeds vaker
de witte melk
die weer te lang heeft stil gestaan
graad van zuurte blekende nachten
die avonden raken vervallen
mijn houdbaarheid
zoals de Nachtwacht van Rembrandt
op mijn slaapkamer
vanuit het oosten zie ik
de seizoenen slapeloos
passeren koning winter voor op vier wijzen
ze brengen verjaardagen voor mij mee
verpakt in wirre en mierrook
maar tijd om binnen te komen
hebben ze niet
hun bezoeken zijn schaars
op verjaardagen van zombies
ik doof mijn kaarsen wel alleen
maar er klopt iets niet
het is geen geest, ritme, slag of bons
noch één of ander stollend seizoen
inwendig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten