De groep blijkt een goede mix van diverse leeftijden te zijn, wat het altijd aangenaam en interessant maakt. In het vliegtuig zitten we allemaal bij elkaar. De vliegreis met Emirates wordt intensief, zeker met de overstap in Dubaï ’s nachts. Voor mijn oren is het letterlijk een 'lijdensweg'. De tiendaagse antibioticakuur die de dokter mij voorschreef (ik, die in mijn 15 jaar geen enkel medicijn nam!!) begon pas 2 dagen voor mijn afreis te werken. Ik was al blij dat we enkele uren lang hoog in de lucht bleven hangen, maar ik was nog véél gelukkiger (ja, wie niet?) dat we uiteindelijk vaste voet konden zetten op de bodem van Johannesburg. Een uur later dan voorzien, maar we zijn er geraakt.
Daar aangekomen wacht onze gids, Andre S. genaamd, ons op. Al snel zal blijken dat hij een ‘rot’ in zijn vak is. Zelfverzekerd spreekt hij ons aan en dan volgt een korte introductie, gevolgd door enkele instructies. We kunnen al starten met Zuid-Afrikaanse Randen te gaan afhalen (al had ik er zelf vooraf in België al besteld aan een gunstige koers bij Travelex).
Andre is geboren en getogen in Zuid-Afrika, en dat is een enorm voordeel voor ons. Daarnaast is hij een geboren leider met een ongelooflijk goed gevoel voor humor. Hij is erg ‘trots’ op zijn land, en niets lijkt hem te veel om ons een onvergetelijke vakantie te bezorgen. Hij weet enorm veel te vertellen over zijn land in de bus, wat het allemaal erg boeiend maakt. Alles lijkt, met andere woorden, tot in de puntjes geregeld. Ook leuk dat hij Engels en Afrikaans afwisselt wanneer hij ons aanspreekt. Zo’n gids met 'passie' wens je iedereen toe! Maar dit was nog maar het begin van onze goednieuwsshow...
In Johannesburg is het rotslecht weer: vrij koud, veel wind en
heel de dag gietende regen in combinatie met donder. Al meteen vanuit de luchthaven (en we waren al zo vermoeid)
gaan we op excursie naar onze eerste bestemming: Soweto. We bezoeken er het
ouderlijke huis van wijlen Nelson Mandela. Het is in de stijl van de zogenaamde
‘matchbox’ houses, zoals je er in Johannesburg en omgeving erg veel vindt.
Een
straat verder treffen we het Hector Pieterson Museum, dat gaat over
het protest tegen de apartheidswet in Zuid-Afrika. Vlak
naast het museum, op een plein, staat een monument ter ere van deze dappere scholier die hier tegen in opstand kwam en dood geschoten werd. In de verte zien we de Orlando Towers (= koeltorens) opdoemen. Ik merk op dat onze gids er nog enkele toehoorders bij krijgt tijdens zijn betoog.
Ik ga jullie de verdere details besparen, want over deze reis is op menig blog al liters inkt gevloeid, dus ik wil niet in herhaling vallen met mijn betoog.
Daarna rijden we, omwille van het slechte weer, met onze luxebus door de straten van Soweto. We passeren onder meer het voetbalstadion, waar in 2010 de wereldbeker voetbal werd georganiseerd. In de townships (de laagste klasse van de bevolking met golfplaten huisjes) laten de mensen hun vuilnis gewoon rond slingeren op de wegen en weilanden. Ze hebben per huisje ook allemaal een metertje perceel met daarop geiten, bedoeld om later op te eten.
Eén van mijn verwachtingen tijdens deze reis is het feit dat ik graag eens het verschil zou willen zien tussen pakweg Kaapstad en de provincie Westkaap (waar ik eerder al ben geweest) en de andere provincies.
Ons eerste hotel, het Indaba Hotel, is al meteen een gigantisch uitgestrekt
domein. Het buffet is van een niveau dat ik zelden in mijn leven gezien heb,
zó veel keuze! Als dessert zijn er bijvoorbeeld wel 10 verschillende soorten
‘patékes’. Er is ook ‘live’ cooking. Hetzelfde kan van het ontbijt gezegd
worden: overvloedig. Vlees vormt hier natuurlijk de boventoon. Voor
mij is het hotel wel erg druk, maar verder een zeer bijzondere, authentieke sfeer die je doet beseffen dat je in het buitenland bent.Ik ga jullie de verdere details besparen, want over deze reis is op menig blog al liters inkt gevloeid, dus ik wil niet in herhaling vallen met mijn betoog.
Daarna rijden we, omwille van het slechte weer, met onze luxebus door de straten van Soweto. We passeren onder meer het voetbalstadion, waar in 2010 de wereldbeker voetbal werd georganiseerd. In de townships (de laagste klasse van de bevolking met golfplaten huisjes) laten de mensen hun vuilnis gewoon rond slingeren op de wegen en weilanden. Ze hebben per huisje ook allemaal een metertje perceel met daarop geiten, bedoeld om later op te eten.
Eén van mijn verwachtingen tijdens deze reis is het feit dat ik graag eens het verschil zou willen zien tussen pakweg Kaapstad en de provincie Westkaap (waar ik eerder al ben geweest) en de andere provincies.
Die avond krijgen we het reisprogramma met de excursies van onze gids voor de komende weken, en moeten we onze keuze maken. Volgende excursies staan onder andere op het programma (de lijst is niet volledig!): Kruger National Park 4 x 4 safari (2x), Mlliwane bush walk, Mantenga Village Show Tour, Hluhluwe 4 x 4 Safari, Sint Lucia Boat Cruise, Valley Of Desolation, Elephant Park, Cango Caves, wijn proeven in Stellenbosch, Hermanus Whale Boat, een wandeling in de Drakensbergen,… wellicht een bezoek aan mijn schooltje, en hopelijk paragliding in Kaapstad (maar dit hangt van beschikbaarheid en vooral het weer ter plekke af). …En dan ben ik nog niet eens volledig in mijn opsomming!
De volgende dag, na een lange rit met de bus en prachtige
uitzichten in de provincie Mpumalanga (onze 'levende encyclopedie' zegt dat we tijdens deze reis maar liefst 7 van de 9 provincies zullen doorkruisen) trekken we naar Pilgrimm's Rest, een klein mijnwerkersdorpje. Onderweg hebben we enkele beroemde stopplaatsen om te bezichtigen zoals de Bourke's Luck Potholes, the three rondavels en God's Window (die helaas zijn gordijnen 'volledig' heeft toegedaan voor ons, 'the party's over').
Het avondeten is weer zeer lekker, met een traditionele dansshow als toemaatje. We logeren deze keer in een ander soort accommodatie: een chalet. Ik krijg maar liefst drie bedden tot mijn beschikking. Wie komt er nog allemaal slapen? Of hebben we een logeerpartijtje gepland met de halve groep? OF heb ik opeens een hele rits aanbidders?
De dag erop trekken we dan naar Kruger, een voorlopig
hoogtepunt. Onderweg zien we heel veel verlaten steenkoolmijnen, kale en bruingele velden en een laagland waar exotisch fruit zoals bananen, mango's en papaja's voorkomen. Het avondeten is weer zeer lekker, met een traditionele dansshow als toemaatje. We logeren deze keer in een ander soort accommodatie: een chalet. Ik krijg maar liefst drie bedden tot mijn beschikking. Wie komt er nog allemaal slapen? Of hebben we een logeerpartijtje gepland met de halve groep? OF heb ik opeens een hele rits aanbidders?
We krijgen twee stralende en zonovergoten dagen cadeau …maar het beste moet nog komen! We mogen plaats nemen in een open jeep, een unieke eerste ervaring voor mij. Hiermee kan de ranger gemakkelijk van de gebaande paden af wanneer er ergens wild gespot wordt.
De eerste
dag bezoeken we het centrale gedeelte van het park. We moeten al om 4 uur uit
de veren, maar het is het allemaal waard. We hebben de big 5
kunnen spotten: de buffel, de olifant, de leeuw, de (witte) neushoorn, enkel
het (verstopte) luipaard hebben we niet duidelijk op de gevoelige plaat vast weten te
leggen MAAR wél gespot.
Er staat een olifant op slechts 2 meter afstand van waar ik zit, en dat geeft een machtig gevoel. De stiltes blijven mij bij: enkel de geluiden van de natuur en de dieren. Heel bijzonder om dit gewaar te worden. Hier en daar is er al wat groen (het is immers volop lente in Zuid-Afrika), maar al bij al zijn de dieren nog goed zichtbaar.
Wij zijn al zeer tevreden, maar de tweede dag is warempel nog een stuk beter, boeiender én gevarieerder! We doen het zuidelijke deel van het park aan (omgeving Berg-en-Dal). Het ene hoogtepunt dient zich na het andere aan en vooral tijdens de voormiddag en middag krijgen we veel te zien: maar liefst 4 keer groepen leeuwen (en die komen al niet zo veel voor in het park), cheetas, olifanten die komen drinken aan de poel, nijlpaarden, nyala's, kudu's, bosbokken, (gewonde!) hyena's, verschillende soorten vogels, enz enz... .... Nog veel meer dieren! Maar het meest fantastische is het feit dat wij het voorrecht krijgen om een ‘groep’ sabelantilopes te mogen spotten. Volgens onze gids Andre krijg je slechts enkele kansen op een jaar te zijn om ze te zien, of je moet al naar een land als Botswana gaan (met name in Kruger: slechts 200 sabelantilopes op een oppervlakte ter grootte van België). Hij bestempelt ons na afloop van deze dag als 'de beste groep van 2018 om dieren te spotten' (mark his words) ! Dat is heel wat, zeker als je zoiets te horen krijgt na je eerste safari ooit. Hij noemde ons spoiled/verwend… maar ik heb in elk geval wel hopen fotos’ en filmpjes. ;)
We verblijven twee dagen in een tentenkamp: 'Unyati Tented Camp'. Een aparte
ervaring, maar voor mij is het de mooiste locatie tot nog toe. Zo slapen in
een tent heeft wel wat, en ik heb het hier erg naar mijn zin. Bovendien hebben ze op het
domein één van de gevaarlijkste voorkomende slangen gevangen, namelijk de pofadder. Het
heeft dus niet veel gescheeld of ik kon dit verslag niet meer typen. Oef! Vandaar
dat ik dus 's avonds extra onder mijn bed kijk. Ik kan minutenlang naar de vele geluiden
buiten luisteren. Dineren doen we onder een heldere sterrenhemel (maar waar staat nu dat befaamde 'Zuiderkruis'?), omgeven door
een kampvuur.Er staat een olifant op slechts 2 meter afstand van waar ik zit, en dat geeft een machtig gevoel. De stiltes blijven mij bij: enkel de geluiden van de natuur en de dieren. Heel bijzonder om dit gewaar te worden. Hier en daar is er al wat groen (het is immers volop lente in Zuid-Afrika), maar al bij al zijn de dieren nog goed zichtbaar.
Wij zijn al zeer tevreden, maar de tweede dag is warempel nog een stuk beter, boeiender én gevarieerder! We doen het zuidelijke deel van het park aan (omgeving Berg-en-Dal). Het ene hoogtepunt dient zich na het andere aan en vooral tijdens de voormiddag en middag krijgen we veel te zien: maar liefst 4 keer groepen leeuwen (en die komen al niet zo veel voor in het park), cheetas, olifanten die komen drinken aan de poel, nijlpaarden, nyala's, kudu's, bosbokken, (gewonde!) hyena's, verschillende soorten vogels, enz enz... .... Nog veel meer dieren! Maar het meest fantastische is het feit dat wij het voorrecht krijgen om een ‘groep’ sabelantilopes te mogen spotten. Volgens onze gids Andre krijg je slechts enkele kansen op een jaar te zijn om ze te zien, of je moet al naar een land als Botswana gaan (met name in Kruger: slechts 200 sabelantilopes op een oppervlakte ter grootte van België). Hij bestempelt ons na afloop van deze dag als 'de beste groep van 2018 om dieren te spotten' (mark his words) ! Dat is heel wat, zeker als je zoiets te horen krijgt na je eerste safari ooit. Hij noemde ons spoiled/verwend… maar ik heb in elk geval wel hopen fotos’ en filmpjes. ;)
Op dit ogenblik zit ik in een mooie en verzorgde hotelkamer in het LUXEhotel 'Lugogo Sun' in Swaziland. Vandaag bezochten we tijdens onze rit een glasblazerij. Op het moment van schrijven hapert de elektriciteit af en toe. Ik zou nog veel meer weetjes kunnen vertellen, maar daar is de tijd te kort voor. Hopelijk zeggen de foto’s alles (het zijn ‘snapshots').
Blij dat ik 'de andere kant' van Zuid-Afrika ook eens gezien heb. Morgen gaan we een swazishow bijwonen en een bushwalk doen. Ik kijk er naar uit. Minpuntje: het weer is helaas niet geweldig vandaag (weeral regen, mist en vrij koud), maar ik geloof toch dat het geluk aan onze kant zal zijn de komende weken. Dat MOET gewoon! ;)
1 opmerking:
Door dit te lezen krijg ik weer helemaal heimwee! Het doet me André zelfs wat missen!
Een reactie posten