Dit park staat hoog op mijn verlanglijstje. Ik zou hier vandaag bijvoorbeeld heel graag een canopy tour of zipline falls adventure tour willen doen, maar aan de plannen van Andre te horen zal daar helaas te weinig tijd voor zijn. Jammer! Aangezien we niet in het park zelfs overnachten (zoals aanvankelijk de bedoeling was) maar wel in het badplaatsje Knysna, zullen we slechts één dag hier doorbrengen.
We vertrekken reeds om 8 uur. In ons hotel, nabij Addo, ontdek ik achterin nog een mooie, aangelegde tuin met zwembad. Er staan prachtig onderhouden perkjes vol bloemen en planten. De moeite waard en heel rustgevend! We vermaken ons nog met enkele poezen die er rondlopen, alvorens we vertrekken met de bus. We rijden terug naar beneden langs diepe kloven, ravijnen en via haarscherpe bochten. Mijn buurman in de bus heeft het er niet zo mee, máár we hebben een ervaren chauffeur aan boord!
Het landschap verandert gestaag onderweg. We rijden naar de kust toe, dus het wordt minder bergachtig. Op een gegeven moment duiken er enorme aantallen grote, lange, smalle sparren op met splinterdunne stammen.
Onderweg parkeren we de bus even op een parking en gaan een kijkje nemen op de Paul Sauer Bridge. Wanneer je recht naar beneden kijkt heb je een duizelingwekkend zicht op de Sormsrivier die zich als een glinsterend lint door het landschap slingert. Onderweg passeren we met de bus ook de Canopy én de Zipline tours, maar dat zal toch voor een volgende keer zijn...
Aan het park staat reeds een hele rij wachtenden. Andre stapt uit om alles te regelen. Enkele minuten later kan onze bus probleemloos iedereen passeren, terwijl hij ons opwacht aan de ingang. Slim gezien! Andre kent niet alleen zijn wereld maar ook zijn connecties, en dat levert in de praktijk vaak een grote tijdwinst op.
Onderweg krijgen we prachtige uitzichten op de oceaan. We hebben prijs, want tot onze grote verbazing zien we walvissen opduiken. Eerst gaan we lunchen bij een restaurant vlak naast de oceaan. Een prachtig uitzicht!
Omdat we met een grote groep zijn en we niet veel tijd hebben, neem ik een starter. Ik bestel de zalmrolletjes met een salade. Plots komen er weer walvissen tevoorschijn. Iedereen rent als een gek naar het raam, maar ik waag het erop en ga op mijn zitplaats staan om foto's te nemen. Dat lukt mij aardig, want ik heb een mooi overzicht. Er worden door iedereen fraaie foto's genomen. De walvissen laten zich goed opmerken vandaag.
We gaan de Mouth Trail doen. Deze wandeling start op een mooi stukje strand met wit zand: Mooi Baai genaamd. Het is een stralende dag, maar tot nog toe is het nooit echt té warm geweest.
Het wandelpad is gemaakt van houten palen. We beklimmen trede na trede, en passeren in het begin een kleine waterval. Onderweg zijn er een aantal uitkijkpunten voorzien.
De wandeling omhoog duurt ongeveer een half uur. Op het einde nemen we de trap naar beneden en steken vervolgens over via een hangende brug, naar de monding van de Stormsrivier. Andre vertelt dat hier ook de start is van de vijfdaagse Otter Trail. Hier groeit ook veel stinkhout, en dat wordt geëxporteerd naar Europa om onze meubels van te maken. Straf!
Beneden op de rivier peddelen een aantal kajakkers. We maken enkele foto's en keren terug. Er zijn twee mogelijkheden om terug te keren: ofwel via de hangbrug, ofwel terug naar boven. Omdat ik nog geen foto's heb genomen van bovenuit, besluit ik het pad terug omhoog te gaan. Ik zet er stevig de pas in, en samen met een medereiziger leg ik het laatste stuk af. Alsof ik midden in het tropisch regenwoud ben beland... De tijd dringt, en we zijn maar net op tijd terug bij de bus. Dit is een onvergetelijke wandeling die mij zal bijblijven. In het echt krijg je een heel andere indruk dan wanneer je de foto's vooraf ziet.
Met de bus reizen we verder naar Knysna, een lagune die uitmondt in de oceaan. De naam betekent: 'plaats van veel water'. In principe is Mosselbaai de officiële toegangspoort tot de Garden Route, en daar passeren we uiteraard ook met de bus. Evenals Jeffreys Bay, een waar surfparadijs én vakantiebestemming. Onderweg vertelt Andre ons waar we wel en niet mogen komen. Er is ook een hele mooie, gezellige haven om te ontdekken.
We houden halt bij het Aha The Rex Hotel. Het hotel geeft mij een beetje een zakelijke, onpersoonlijke indruk. Het zwembad is erg klein. Ik ben ook een beetje teleurgesteld over mijn kamer, helemaal verscholen in een hoekje met zicht op een doodlopende straat. Ik mis warmte en persoonlijkheid. Dit hotel is het minste tot nu toe, maar zeker ook niet slecht te noemen. Het is gewoon mijn ding niet.
Die avond trekken we met z'n allen naar de haven om een hapje te eten. De lichtjes branden, boten meren aan en er zijn vele, leuke winkeltjes. Hier koop ik ook een toepasselijke kaart voor Andre. Ik had hem graag één van mijn originele dierentekeningen gegeven, maar die liggen helaas thuis (OF zijn trouwens nog steeds te bezichtigen op mijn website).
We komen ergens boven terecht, in een heel druk restaurant. Ik bestel een pasta met zeevruchten, en nadien nog een dessert. Zoals steeds moeten we lang wachten, maar uiteindelijk wordt alles ineens wel 'perfect synchroon' gebracht. Een dikke pluim voor het personeel! Andre valt nergens te bespeuren vandaag. Vroeg of laat duikt hij wel weer ergens op.
De volgende dag een voormiddag 'OFF'. Wakker worden in dit hotel is geen pretje. Er is constant gepraat en rumoer in mijn gang, en dat al van 5 uur 's ochtends. Verder irritante koffergeluiden en als klap op de vuurpijl een poetsvrouw die mij 'terroriseert'.
Sommigen zijn een boottocht gaan maken... in de hardnekkige mist! Of is het toch rook? We horen even later van Andre dat er een natuurlijke brand is uitgebroken in het bos nabij Tsitsikamma. Het vuur verspreidt zich nu snel. Er zijn al een aantal mensen geëvacueerd. Dat is even schrikken! Hierdoor zal de bus morgen een andere route moeten rijden dan voorzien. We zullen dus iets vroeger moeten vertrekken.
Ik ga eerst ontbijten, en in de ontbijtzaal tref ik nog mensen van onze groep. De rest van de voormiddag breng ik op mijn kamer door. Ik zet onder meer een skypesessie op, zet foto's over op mijn computer en ruim wat op... met de poetsvrouw op vinkenslag om mijn kamer onder handen te nemen.
Tegen de middag ga ik andermaal richting Waterfront voor een lichte lunch. Ik wandel er even helemaal door. Aan een stalletje bestel ik 2 sandwiches en een bananenmilkshake. Er komen nog twee medereizigers aan. Wanneer we naar boven kijken, wuiven nog anderen ons toe.
Omstreeks 2 uur gaan we met ongeveer de helft van de groep naar het olifantenpark. Het is een half uur rijden. Onze gids Andre is, zoals steeds, stipt.
Aangekomen bekijken we eerst het minimuseum, over de geschiedenis van het park. Daarna volgt een korte documentaire. Vervolgens mogen we plaatsnemen in voertuigen die ons naar de olifanten brengen. Die lopen vrij rond in het park. We krijgen allen een emmer vol fruit.
De 'tamme' olifanten wachten ons al op. Het is een fijn gevoel om hen eten te geven, want hun slurf is net een stofzuiger. 'Floep', en het is weg. We mogen ook allemaal met een olifant op de foto en hem aanraken. Andre speelt onze fotograaf en neemt verschillende foto's. Een mooi souvenier. In de shop koop ik nog een cadeautje voor Amber en Elise (wat mis ik ze!) en drinken we nog een kop koffie als vieruurtje. We tonen onze foto's aan elkaar en aan Andre.
's Avonds kijk ik vanuit onze eetplek naar de vele fonkelende lichtjes in de haven. Wanneer we terug naar het hotel gaan, zien we enkele roggen zwemmen in het glinsterende water. Magisch!
1 opmerking:
Oh, Knysna! <3
Een reactie posten