In januari 2019 bestelde ik een gloednieuwe kunstpuzzel via de website www.rarepuzzles.com. Ik liet hem speciaal leveren vanuit Spanje. Het gaat om een kunstpuzzel van het merk Waddingtons, een limited edition nog wel, dus dit betekent dat er van deze puzzel wereldwijd niet veel (meer) in omloop zijn.
Het duurde nog ruim een half jaar vooraleer ik in november startte met het leggen van de rand van de puzzel. Aangezien de Arctische winter aanbrak, omwille van de koude (ik beschik niet over verwarming in de ruimte waar ik puzzel) én vooral gebrek aan voldoende daglicht, moest ik mijn ambitieuze puzzelproject staken t.e.m. begin april 2020. In die periode brak tevens de lockdown aan omwille van de wijdverspreide coronapandemie. Ik heb er een goede vier maanden aan gewerkt, meestal 's avonds na mijn werkuren en in de weekends. Soms zaten er langere pauzes tussen van twee volle weken zonder enige activiteit, dan weer puzzelde ik koortsachtig enkele avonden na elkaar. De puzzeltijd varieerde van minimaal één uurtje tot 'maximaal' vijf uur aan één stuk door. Geen wonder dat er momenten waren dat ik al die puzzelstukjes wel kon vervloeken omdat ze voor mijn ogen begonnen te dansen! Eind augustus heb ik de puzzel voltooid, ruim vóór mijn vooropgestelde deadline, aldus een 'perfecte' timing.
De verkoper van de puzzel vroeg mij of ik een foto wilde posten van het eindresultaat, zodat hij dit op zijn kanalen kan posten. Voor het eerst heb ik ook een filmpje gemaakt van het werkproces. Telkens (op enkele uitzonderingen na) heb ik na afloop van elke puzzelronde een foto gemaakt. Met behulp van al deze opeenvolgende foto's is het filmpje tot stand gekomen. Op deze manier vormt het een mooi tijdsdocument, waarin de evolutie goed zichtbaar is.
Het vraagt veel geduld én concentratie om zo'n ambitieus project tot een goed einde te brengen. De afbeelding op de doos vormde hierbij een onmisbare raadgever. Net zoals bij mijn vorige twee projecten heb ik deze puzzel gelijmd met puzzellijm (ik moest hiervoor de puzzel eerst verdelen in vier gelijke stukken, omdat hij anders te groot was) en vervolgens op een houten paneel gelijmd met een kwalitatieve houtlijm. Tot slot heb ik de puzzel vernist met een ruime kwast (satinvernis, maar glanzende vernis valt sterk aan te bevelen), om de kleuren zo goed mogelijk te beschermen tegen zonlicht (een belangrijk gegeven voor wanneer u besluit om hem op te hangen).
Nog een handige tip als u een 'grote' puzzel maakt van minimaal 4000 stukjes: plak twee of drie grote stukken stevig karton (bijvoorbeeld van grote dozen) aan elkaar met papieren plakband, vervolgens kies en bedek je één zijde (= de voorzijde) met een rol doorzichtige plastic kleeffolie. Op deze manier zal de puzzel, als je hem achteraf lijmt, niet tegen het karton blijven kleven. Bewaar je puzzel tijdens het werkproces onder een bed, en vergeet hem zeker niet elke keer af te dekken met papier. Houd het karton zeker bij voor een volgend (puzzel)project. Het plastiek zorgt ervoor dat je het karton steeds opnieuw kan afwassen én hergebruiken. Succes!
*Specificaties van mijn puzzel:
Dit was tot op heden mijn meest ambitieuze puzzelproject. Zou ik nóg hoger gaan? Ik denk het niet, aangezien mijn werkruimte nu al erg beperkt was. En waar zou ik hem na afloop in godsnaam moeten stockeren?
puzzelproject: 'Le déjeuner des canotiers 1881' - 'the making of'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten