Ongeveer zes (jawel, Z-E-S!!, en toen moest het wachten nog beginnen) maanden nadat ik mijn Specifieke Lerarenopleiding had voltooid en tevergeefs naar werk had gezocht, besloot ik om raad te vragen aan één van mijn docenten aldaar.
Dit 'meters lange antwoord' van deze docent besloeg in totaal maar liefst VIJF volle bladzijden geprinte tekst, waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds zinvolle zaken uit kan halen.
De zin die ik hierboven citeer komt uit deze tekst, en hij is mij ALTIJD bijgebleven. Hoe meer je hem herleest, hoe meer betekenissen hij in zich draagt. In de tekst staat verder nog heel wat wijsheid, maar laten we zeggen dat de ware betekenis ervan jaar na jaar helderder wordt voor mij (en dat is op zich toch al een goeie zaak).
Ik heb geleerd om (zoals ook vermeld staat in de tekst) 'keuzes' te maken in mijn leven, en op dit moment heb ik het gevoel dat ik mij volledig zou willen toeleggen op het beoefenen van de vrije grafiek.
Dit impliceert zeker niet dat ik vanaf nu plots geen illustraties, lay-out opdrachten of andere creatieve toepassingen meer maak (zo zou ik OOIT dolgraag nog een knuffelmobilescollectie willen ontwerpen én OOIT zeker mijn eigen grafische workshops (lees = minischooltje openen :)) willen geven aan kinderen). Wanneer er een verzoek op mijn pad komen zal ik zelf moeten bepalen en beslissen wat groen licht krijgt en wat niet.
Hierbij denk ik spontaan aan Judy Garland, voor mij (en velen!) de beste zangeres en entertainer ooit. Zij beschouwde 'acteren' als haar job. In het tweede deel van haar leven ging ze echter verder als a concert singer, on stage, want zoals ze zelf in de eerste plaats zei: "All I want to do is sing, loud and good."
Ik kan zelf helaas niet zingen (nu ja, als je mijn rapporten van de muziekschool van vroeger herleest blijkbaar toch wel een beetje), acteren noch dansen, MAAR ik heb wel de ambitie om tenminste een poging te doen in de voetsporen te treden van één van mijn grote voorbeelden in de grafiek: An Goris. Haar lijvige biografie 'Ets van een leven' (ergens op deze blog schreef ik er een mooi artikel over) ligt steeds in de buurt, dus het fungeert voor mij zowel als leer- én kijkboek.
Ik heb ontdekt dat mijn ware 'passie' in de grafiek ligt (en bij voorkeur de discipline 'kleurenets'). Een voordeel is het feit dat ik nog steeds de jongste ben van de ganse groep. Een nóg groter voordeel, in mijn geval, is het feit dat ik reeds kan putten uit een rijk oeuvre aan tekeningen en illustraties waarvan ik af en toe kan vertrekken.
Vandaar dat ik zo blij ben dat ik, na ruim een half jaar vertraging, ein-de-lijk mijn eerste officiële kleurenetsen ooit heb gemaakt.
De opdracht was een (min of meer) abstract werk maken, dus koos ik voor twee verbasterde collages van bloemen als startpunt. Deze elementen zette ik via verschillende technieken om op vier verschillende platen. Gedurende het hele proces heb ik geen enkele proefdruk durven maken van geen enkele plaat, aangezien het de eerste keer was dat ik zo'n ingewikkeld procedé heb gedaan. Het was tevens een oefening in het inschatten van diverse zuurtijden, en dit tegelijkertijd op verschillende platen.
Vervolgens heb ik al deze platen afwisselend over elkaar gedrukt, en de diverse eindresultaten hiervan kan u hieronder consulteren.
Voor diegenen die menen dat ik eigenzinnig ben (en ze hebben natuurlijk gelijk!), heb ik dus slecht nieuws. Anderzijds, waarom zou ik dingen maken die velen reeds maken? Waarom de horizon niet aftasten, op zoek naar nieuwe uitdagingen en experimenten?
Ik krijg vaak te horen dat mijn werk speciaal is. Dit houdt in dat ik automatisch een breed publiek uitsluit, maar ook dit is een keuze die ik al van in het begin heb gemaakt en waar ik mij trouw aan vasthoud.
Waarom zou ik niet mogen afwijken van de norm als je, zoals mijn vader ooit eens tegen mij zei, iets kan wat iemand anders niet kan?
Toegegeven, ik kan het mij veroorloven om keuzes te maken én dat is een absoluut voorrecht! Dáár ben ik mij ten volle van bewust. Ik hoop toch dat mensen blij kan maken met mijn werken. Om te beginnen schenk ik 'mijn allereerste kleurenetsen ooit' aan mijn ouders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten