Parijs bruist en leeft. Er zijn op elke hoek van elke straat interessante dingen te ontdekken. Wie hier oog voor heeft, zal zijn of haar innerlijk leven serieus verrijken. Ideeën zijn er in overvloed, maar zaak is om ze op te merken en er iets mee te doen.
Het was mijn eerste bezoek aan 'de lichtstad'. Dankzij de kunstacademie van Turnhout (en Mol) kreeg ik de kans om deze grootstad drie dagen lang te mogen ontdekken. In het totaal heb ik er vier musea bezocht, naast een klein beetje sightseeing.
Ik begon mijn tocht in het museum Les arts décoratifs, een museum met ruim negen verdiepingen. Er waren wel vier verschillende tentoonstellingen tegelijk te bezichtigen, waaronder 'De la Chine aux arts Décoratifs' met een collectie keramiek, gebruiksvoorwerpen en kledij uit de tweede helft van de 19de eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw. Deze tentoonstelling kenmerkte zich vooral door bepaalde decoratieve elementen.
De modecollectie 'Inspirations', van onze bekende Belg Dries van Noten, was zeker en vast de moeite. Alle ruimtes waren verduisterd, met op de muren en plafonds louter typografische teksten.
De tentoonstelling was onderverdeeld in thema's, en bij elk thema werden inspiratiebronnen en referenties vermeld van bekende kunstenaars of kunststromingen die model hebben gestaan voor zijn creaties.
Er werden ook videobeelden getoond en muziekfragmenten beluisterd.
Zéér nieuwsgierig was ik naar de beperkte 'speelgoedcollectie' van het museum. De tijdelijke tentoonstelling 'Parade' toonde een reeks handgemaakte poppen, videofragmenten en verzamelobjecten uit het circus en de wereld van het theater. Van de beroemde silhouetten van Lotte Reiniger tot 'La magie calder' uit 1961, van filmmaker Carlos Viladerbo... Ik kon hier volop mijn hartje ophalen!
Verder waren er op de tweede verdieping nog een juwelengalerij en een ruimte met werken van schilder Jean Dubuffet te bekijken.
Voor dit museum alleen al kan men makkelijk een ganse dag uitrekken om alles te bezichtigen.
Het absolute hoogtepunt van de reis vormde voor mij musée de l'Orangerie. Dit museum bevindt zich vlak aan de fameuze tuileries, en herbergt een pracht van een vaste collectie, met werken van onder meer Renoir, Cézanne, Modigliani, Matisse, Picasso, Derain en Soutine.
Ik was (als graficus) zéér onder de indruk van de tijdelijke tentoonstelling 'Les archives du rêve - dessins du musée d'Orsay, carte blanche à Werner Spies'. Hiervoor is een keuze gemaakt uit de meer dan 80 000 tekeningen (!) die museum d'Orsay rijk is.
De tentoonstelling zelf was onderverdeeld in 11 thema's, zoals bijvoorbeeld 'A l'intérieur de la vue' (waaronder enkele portretten), 'Art et littérature' (met een selectie illustraties bij gedichten en werken van bekende schrijvers zoals Goethe en John Keats), 'Monstres et chimères', 'Mort et mélacholie',...
Bekende kunstenaars zoals de symbolist Odilon Redon, de (neo-)impressionisten Edgar Degas, Georges Seurat en Paul Cézanne kregen er een prominente plek. Vooral de tekeningen van de impressionisten hebben mijn hart gestolen. Ruim vijf volle minuten bleef ik staan kijken bij twee originele monotypes van Degas (thema 'Nus féminins'). Er stond geen lijn te veel, en elke veeg stond op de juiste plaats. Hieraan herkent men het ware meesterschap van een echte kunstenaar!
Deze expositie boeide mij in die mate, omdat een tekening vaak veel meer zegt over het werkproces van de kunstenaar. Een tekening is vaak 'spontaner' dan een afgewerkt schilderij, en bijgevolg een stuk interessanter. Wie een tentoonstelling weet over Degas met louter grafisch werk en monotypes, mag mij steeds contacteren.
Ook de informatie bij de werken (met betrekking tot materiaalgebruik, werkwijze en data) was volledig én gedetailleerd. Ik heb er ook nieuwe namen ontdekt zoals bijvoorbeeld Eugène Boudin.
Het museum bezit ook de fameuze 'Waterlelies' van de impressionist Claude Monet, die hij gedurende de wereldoorlog 14-18 heeft vervaardigd. Twee ruime kamers vol panoramische uitzichten. De uitsnijdingen, het kleurgebruik,... waren in die tijd revolutionair te noemen. Je kan er naar kijken en blijven kijken....
Tot slot is er ook een hele mooie bookshop, alwaar ik het complete boek 'Le grand livre de la gravure - techniques d'hier à aujourd'hui' aankocht. Ik zal het bovendien nog goed kunnen gebruiken gedurende de komende jaren, als handleiding voor mijn opleiding 'Vrije Grafiek'.
Ik moest er een vol uur voor aanschuiven, maar graag wilde ik een stukje geschiedenis en spektakel in mijn programma opnemen. 'Paris - la ville spectacle 1900' (te bezichtigen in Le Petit Palais) liet mij allerminst op mijn honger zitten. Het was zeker wel de meest overdonderende tentoonstelling die ik er heb gezien. Er was dan ook van alles te zien: objecten, schilderijen, kostuums, affiches, foto's, juwelen, films, beeldhouwwerken enz... De art nouveau kreeg er een eigen, aparte plek.
De laatste dag bezocht ik nog een fototentoonstelling in Le Grand Palais. Daar was werk te bezichtigen van de overleden Amerikaanse fotograaf Robert Mapplethorpe.
Zijn foto's zijn heel sculpturaal, en hij focust zich zowel op het menselijk lichaam als portretten (al dan niet van beroemde mensen). Via organische elementen, zoals bloemen, en lichaamsdelen toont hij aan dat er meer gelijkenissen zijn tussen beide dan wij denken.
De presentatie/opstelling van deze tentoonstelling daarentegen was uitermate 'slecht' te noemen, met storende reflecties, slecht gekozen belichting en gebrek aan een kader en informatie bij de werken.
In de *tuileries (*de beroemde tuinen van Parijs) heb ik nog een laatste schets gemaakt op de beroemde groene stoeltjes die er overal verspreid staan. Uiteraard werd er in de bus, op weg naar het thuisfront, nog druk nagekaart. Hier kom ik zeker nog terug, gewapend met een pak meer informatie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten