Reeds tijdens mijn studie Illustratie in Sint Lucas Antwerpen, had ik een grote zwak voor (het illustreren van) poëzie. Toen ik -intussen twee jaar geleden- op een doordeweekse dag in de plaatselijke bibliotheek 'Hanne Ton' vond tussen de vele ruggen, was mijn interesse meteen gewekt. Toevallig noemt mijn zus ook Hanne.
Het lijkt een klein mirakel dat ik de bundel zo laat heb ontdekt, terwijl in vroeger tijden geen enkel boek veilig was voor mij. Na het lezen ervan werd ik warempel nog nieuwsgieriger dan ik al was. Dankzij Google ontdekte ik dat de dichteres een blog heeft. En zo ging de bal aan het rollen. Het lijkt wel of voor het eerst 'alle' puzzelstukjes in elkaar passen. Nog steeds ben ik erg onder de indruk van dit alles, maar laat hier graag de illustraties voor zich spreken...
cover
Geen opmerkingen:
Een reactie posten