Europees Muziekfestival voor de jeugd Neerpelt

Meimaand is OOK muziekmaand. Denk maar aan het Eurovisiesongfestival, waar ons land de laatste jaren weer hoge ogen gooit. Al van kleins af ben ik een trouwe kijker. Slechts één maal heb ik de winnares kunnen voorspellen, toen Sertab won voor Turkije met het liedje 'Everyway That I Can'. Meestal haal de je potentiële winnaar of winnares er toch uit.
Ongeveer rond dezelfde periode vindt er in ons eigen landje (meer bepaald Neerpelt, Limburg) een kleinschaliger festival plaats, namelijk het Europees Muziekfestival voor de jeugd plaats. Daar nam ik, toen ik nog lid was van onze fanfare, tweejaarlijks aan deel (de even jaren zijn namelijk gereserveerd voor zanggroepen). Het laatste jaar dat ik eraan deelnam was 2007.
Nu ik erover schrijf, krijg ik weer vreselijk veel heimwee. Het heeft iets om op een plek te zijn waar verschillende groepen van over de hele wereld naar toe komen, allen met een gezamenlijk doel: mooie muziek maken en de jury weten te imponeren. Wij hebben het altijd goed gedaan.
Voor mij was het één van de hoogtepunten, en de talrijke herinneringen zijn onvergetelijk. Ik herinner mij de kleurrijke optochten, de frietjes 's middags, de vele waves die het ganse Dommelhof vulden tijdens de proclamatie 's avonds. Ik herinner mij eveneens onze blauwe shirts, plakkerig van het zweet, met daarop het embleem dat ik destijds ontworpen heb. Dat waren nog eens tijden! Vandaar ook dat ik alle buttons die ik opgespeld kreeg goed bewaard heb.
Ik ga vast nog eens kijken naar het festival, maar dan als toeschouwer. Die bugel staat nog wel helemaal bovenaan op mijn wishlist. Ik heb er één zien staan in de etalage van een muziekwinkel. Ik hoop binnenkort weer muziek te spelen, want het is en blijft een deel van mijn leven en ik wil er graag ruimte voor maken.

http://www.emj.be/index.php?lang=nl