The Unfinished Dance

Takkenkind

Boek-project (4)

Hier volgen in detail enkele voorbeelden van het spel dat ik heb ontworpen bij mijn boek-project 'Leonie'. Meer informatie hierover kan je lezen in voorgaande hoofdstukken.
Zoals eerder vermeld, betreft het een zoektocht doorheen de zeven kamers in het huis van Leonie. Het hoofddoel is om in kleine groepjes zoveel mogelijk voorwerpen te verzamelen. Op hetzelfde moment leren de kinderen een vreemde taal (= in dit geval Frans).

Momenteel ben ik nog volop aan het onderhandelen. Interessant en waardevol hierbij is de vele feedback die ik krijg. Op basis hiervan krijg ik er grondig zicht op, en kan ik niet alleen mijn onbeholpen zelf maar ook mijn werk bijsturen en verbeteren waar nodig. Er is echter nog heel veel werk aan de winkel. Zo'n proces verloopt -in mijn geval- erg traag en moeizaam.
Ik vraag ook steeds aan mijn gesprekspartner wat volgens hem/haar de pluspunten en de minpunten zijn. Een sterk minpunt was het feit dat het spel niet meerdere keren gespeeld kon worden. Het spel beperkt zich tot zeven kamers en 'slechts' achtentwintig verschillende voorwerpen. Een uitgever had ervoor geopteerd om eventueel nog extra kamers te maken, of meerdere reeksen voorwerpen te creëren. Op zich is dit een voor mij haalbaar en realistisch voorstel, alleen wil mijn Photoshop mij nogal eens tegenwerken. Bovendien komt er veel rekenwerk bij kijken, en helaas heb ik nooit een wiskundeknobbel gehad.

De stijl op zich en het concept spreken zeker aan, maar de vraag is in hoeverre je dit alles kan omzetten in een 'commercieel' product, dat effectief kan ingezet worden als onderdeel van het lessenpakket Frans binnen het basisonderwijs? Dit echter zonder dat het te veel van zijn charme verliest. Tips zijn altijd welkom!

Het spel zal zeker getest worden, maar dat is nog niet voor meteen. Een uitdaging alleszins, evenals het plan dat ik heb opgevat om eindelijk eens iets te maken voor de -10-jarigen.

voorbeeld tegel: le salle de bains
voorbeeld tegel: le hall

kaartjes

Een verzameling beestjes

Enkele maanden geleden gekocht op een plaatselijke rommelmarkt: een grote doos vol met plaatjes en afbeeldingen van allerlei dieren (weliswaar verstopt tussen heel wat andere -in mijn ogen- wél nutteloze dozen). Dit alles voor een appel en een ei. Een verzameling beestjes dus. Ik zit alvast niet meer verlegen om wat inspiratie. Geniet mee van deze selectie. Nog even dit: "Wie zoekt, die vindt niet soms maar altijd".

Wat een Kleurboel...

Een belangrijke tentoonstelling op mijn lijstje die ik zeker en vast wilde zien was 'Kleurboel'. Deze tweejaarlijke illustratiewedstrijd wordt georganiseerd door Key Colours, in samenwerking met de stad Hasselt.

Hoewel ik vooraf torenhoge verwachtingen had van heel het gebeuren, was de algemene kwaliteit van de tentoonstelling matig. Het begon al toen bleek dat één van de kamers zonder licht zat, en we ons in het schemerdonker een weg moesten banen.
Met de inrichting van de kamers op zich was niets mis: knusse kussentjes, lakroze stoeltjes en bankjes om op weg te dromen, kleurrijke muurschilderingen -de tentoonstelling heeft zijn naam niet gestolen-, en een muur vol papiergevouwen vliegertjes die je proberen in hogere sferen te brengen. Als kers op de taart was er ook een informatieve film te zien. Hierop werd van naaldje tot draadje getoond welke weg de illustrator moet afleggen, vooraleer zijn of haar boek in de winkelrekken terecht komt.

De werken daarentegen getuigden zeker en vast wel van vakmanschap en een aangeboren métier, maar wat er meestal ontbrak was verbeelding, passie, inlevingsvermogen, durf en vooral emotie. Weinig experiment ook, hoewel dit laatste absoluut geen must hoeft zijn.
Té veel uit het hoofd en té weinig vanuit het hart.
Al te vaak werden we geconfronteerd met suikerzoete pastels en doodgewerkte aquarels. Daar is op zich niets mis mee, maar een illustratie komt pas tot leven -en tot zijn recht-, wanneer je er de ziel, de visie en vooral het karakter van de maker in terugvindt.
Even een voorbeeld om dit kritische punt te verduidelijken: één van de prenten leek zo weggelopen uit een 'plantenboek'. Tot in de details braaf 'overgenomen', mooi binnen de lijntjes gekleurd, maar zonder enige toevoeging of interpretatie. In een poëziealbum zou dit ongetwijfeld tot zijn recht komen, maar verder heeft deze prent weinig tot niets te vertellen. Het is en blijft een ansicht. In principe kan iedereen zoiets creëren, en dat is natuurlijk jammer.
Ook de digitale inzendingen waren matig van kwaliteit. Soms te afgelijnd, soms te cliché (=Belle en het Beest avant la lettre, maar dat hadden we al eens gezien).
Een spin in een spinnenweb is een traditioneel beeld, tenzij de compositie of uitwerking de doorslag had gegeven. Nog twee andere beelden waren ronduit 'lelijk' te noemen (maar dat is slechts een kwestie van smaak natuurlijk). Het werk van de winnares ging wel, maar persoonlijk had ik andere favorieten.

Toch was het niet allemaal kommer en kwel. Er waren gelukkig ook een handvol echte 'pareltjes' te zien! Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan een collage van papiergevouwen vliegers, die bovendien prachtig in beeld gebracht waren, neushoorns die elke dag een andere kleur van hoorn kregen -bovendien een simpele en originele verhaallijn die de prachtige illustraties mooi ondersteunde-, en een boeiende tekening van een huis met een aantal sterk uitgewerkte kamers boordevol details.
Of wat te denken van een geschilderde nachtelijke scène waarbij centraal bovenaan op slechts één derde van het blad een lichtgevende stad wordt afgebeeld, met op het voorplan twee dieren die zich warmen aan een knetterend kampvuur? De roze handdoek en enkele figuurtjes op het zijplan geven nog een extra touch aan dit uiterst verfijnde, sfeervolle werkje (want roze komt verder helemaal niet voor in het kleurenpalet). Prachtig gewoon! Naar zoiets kan je blijven kijken...

Onderstaande foto's geven nog enkele andere sterke werken weer: de bovenste illustratie krijgt van mij de prijs van 'mooist uitgewerkte figuur', zonder dat die te gestileerd overkomt.
Kleur was er dus zeker en vast genoeg, om van regenboogkleuren nog maar te zwijgen. Tegenover een afgetekende grijze lucht buiten kon dit zeker tellen. Het ontbrak de meeste werken echter aan gevoel, diepgang en visie. Niet veel nieuws onder de zon, maar wel een aantal -voornamelijk Italiaanse- vermeldenswaardige namen.
En verder een sterk novembergevoel.

Jong geleerd is oud gedaan

Dit filmpje is zo hartvertederend! Judy Garland zingt hier als zevenjarige een versie van 'Blue Butterfly'. Jaja, jong geleerd is oud gedaan. Het is zeker geen loze uitspraak.

Beelden bij 'Hanne Ton'

Ik heb onlangs beelden geïllustreerd bij enkele prachtige gedichten van Jo Govaerts. De gedichten komen uit haar debuutbundel 'Hanne Ton'.

schutblad

Spiegelende watervogels

Even een vleugje nostalgie integreren, met deze gevleugelde watervogels. Wat je hieronder te zien krijgt, is het resultaat van een opdracht uit het vijfde middelbaar voor het vakonderdeel Grafiek (lllllllaaangg geleden). We moesten toen het begrip 'beweging' trachten uit te beelden, en dit door middel van een linosnede. Dit was tevens de eerste linosnede die ik ooit gemaakt heb (= "snif-snif"), en daarom verdient hij een welverdiende plek op mijn blog. Sindsdien ben ik lustig sneedjes blijven maken. :)

De linosnede wordt vergezeld van een foto met de bewuste watervogels op, en onderaan van zijn gespiegelde dubbelganger.
Het is niet de bedoeling de zeven verschillen te gaan zoeken, wat je wel kan doen is de watervogels -al dan niet- proberen te herkennen.  
Good luck en tellen maar!

Ik leende je

Ik leende je
uit naam, wist wereldliteratuur
die verder reikte dan de plek
waar mijn bladwijzer zich
te lezen kon leggen.

Ik had
willen verhuizen
met huis en hart (en evenzeer ziel),
als boete
voor het smalle ijs dat brak in onze glazen, impressionistisch grijs gekleurd
van smalle zorgen, en horloges die het kosmisch tikken hadden verleerd

wij 'solo', middenin een stille stroom -noch warm, noch koud-
nimmer uit zijn oevers tredend, maar barstend van levensvreugde
een bedding vol tedere woorden ebbend

hart en oor in evenwicht houdend, verzocht ik je wankel
mij eenmaal te kussen voor je wegebt.
Oh ja, hoe voelen wij sindsdien conjunct aan elkaar
(*meer bepaald conjunctie °venus-saturnus).

Mij ontbreekt nog zo'n
grote, golvende, roze paraplu om dit geluk opengevouwen uit te zweven.

What's My Line?

Salvador Dali in "What's My Line?", een Amerikaanse tv-quiz uit de jaren vijftig. Dit is slechts een voorbeeld, want er bestaan meerdere leuke fragmenten. De hele reeks is te bekijken op You Tube. A watch waard!

Vrolijke verjaardagskaarten

Hiermee lanceer ik een nieuwe reeks verjaardagskaarten, met tovenaars in de hoofdrollen. De illustraties zijn allemaal postkaartjes (= formaat: 14,4 cm op 10,2 cm/staand), en worden nu ook TE KOOP aangeboden.
Wens je jouw collectie uit te breiden, wil je een collectorsitem, of ben je nog op zoek naar leuke kaarten om te versturen naar één van je dierbaren? Aarzel dan niet om te bestellen, en stuur een mailtje naar vandeveldenele@gmail.com voor meer informatie.

Simply bester dan best

Met veel, héél véél klokkengelui wil ik graag het debuut van een ander Kempens kettinnetje aankondigen (waarvoor heb ik anders nog deze blog?).
De titel van haar allereerste boek luidt, in stereo, 'Armandus de Zoveelste'. De tekst is van niemand minder dan Dimitri Leue, en de illustraties van de be'ster' dan beste Vanessa Verstappen. Het boek is uitgegeven bij uitgeverij Lannoo.

Er bestaan verschillende redenen om dit 'unieke boek' absoluut te kopen. Vanessa is, ten eerste, ongelooflijk veelzijdig en getalenteerd. Om het even zoölogisch uit te drukken: zij heeft de eigenschappen van de hele dierentuin samen, en is daarnaast haar eigen zeldzame diersoort (wat dat ook moge zijn, zal later ongetwijfeld duidelijk worden ;)).
Ten tweede verdient niemand het meer dan zij (dat kan ik weten, want we hebben samen in de klas gezeten!!), en ten derde mag een 'Vanessa Verstappen' gewoonweg niet ontbreken in uw boekenkast! Maar er zijn nog zoveel meer redenen... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... .. .
Alvast één gouden raad: neem uw gouden ticket mee naar de eerstvolgende signeersessie. Wedden dat ze er, sympathiek als ze is, een tekeningetje bij maakt?

Neem zeker eens een kijkje op haar blog: http://vanessaverstappen.blogspot.com/ (of verhuis even naar mijn 'buitengewone blogs').

She's simply the best!!

Boek-project (3)

De dagen glijden voorbij en wij glijden mee, maar mijn boek-project groeit inmiddels als kool en neemt stilaan volwassen proporties aan.
Hieronder vind je mij druk in de weer met potloden en papier. Nu het boek goed en wel af is, kan ik verder werken aan het bijhorende spel.
Het is de bedoeling dat de leerlingen/kinderen in kleine groepjes op zoek gaan naar 28 verschillende voorwerpen. Deze voorwerpen liggen overal verstopt in de zeven verschillende kamers van het huis, maar uiteraard is het véél meer dan dat 'zoeken'. Het hele concept zit didactisch en inhoudelijk veel geraffineerder, diepgaander en zelfs stoutmoediger in elkaar. De dialoogvorm zorgt er ook voor dat het verhaal prima kan (voor)gelezen worden in klasverband.

Als kers op de taart heb ik een volledig projectplan uitgewerkt met doelstellingen, tips and tricks, en zoveel meer... Het hele project kan (nu al) bestempeld worden als modern en vernieuwend in het hedendaagse onderwijslandschap. Het is toch op zijn minst 'apart' te noemen. Mijn project biedt tevens een goede ondersteuning/aanvulling van het leerplan Frans.

Aan alle leerkrachten Frans zou ik willen zeggen: breng meer actie en een verfrissende kijk op uw lessen met dit project in wording van Nele! Iets 'spelenderwijs' ontdekken levert dan ook vaak de beste vruchten af...

de eerste embryonale fase van het spel 'Le Monde de Leonie'



de schutbladen uit het boek 'Leonie', waar heel het spel op gebaseerd is

De collages van Wislawa Szymborska

Enkele collages en een leuke boekcover van Wislawa Szymborska; Poolse dichteres. Haar gedichten worden meestal voorafgegaan door geweldige, sprekende titels zoals bijvoorbeeld: 'Stilleven met ballonnetje'.

Dixit

...Ofwel spel van het jaar 2008 in Frankrijk, en terecht!
Illustrator Marie Cardouat maakte een serie prachtige kaarten bij het spel. Dit exemplaar werd grondig gedetecteerd door mijn verfijnde röntgenogen, goedgekeurd en komt zonder meer op mijn shortlist (want de longlist is loooonnnggg genoeg), die het zo al zwaar te verduren krijgt. Ook de pionnetjes en speldoos zijn heel leuk ontworpen. Kortom: weer eentje om duimen en vingeren bij af te likken (= kwijl-kwijl-kwijl).
Nu u nog.

Meer informatie: http://www.speldatabase.be/.

Gedichten WAK 2010

Ter gelegenheid van de WAK 2010 Lille verscheen er dit jaar voor het eerst ook een catalogus. Deze catalogus werd gedrukt op een aantal exemplaren en verspreid in de omliggende gemeentes. Ik en mijn collega-schrijver Walter Bockx sloegen de handen in elkaar om elk 25 prachtige gedichten te schrijven bij de al even prachtige werken van de 25 deelnemende kunstenaars. Het was onze bedoeling om een meerwaarde te bieden, en ik denk wel dat we daarin geslaagd zijn. De reacties waren meer dan positief, en de gedichten werden zeer goed onthaald bij het publiek.


*gedicht bij werk van Danny Dierckx:

Sierlijk stel

tranen lachen je vervlochten
toe, als in een knoop, liggend met zichzelf
onvoorspelbaar gescheiden
vloeien weer
samen

in plooien van zijdezacht brons

"Ik sla je aan de haak, liefste zoetwatervis",
als de levensloop in de palm van mijn hand.


*gedicht bij werk van Ingeborg Neuhoff:

Ergens tussen bosbessen in
flonkert iets

koninklijk
paarse en blauwe viooltjes
-rollercoasters hier en daar (met wat fantasie).

Gespannen koordjes vormen speels een telraam.
Adellijke parels met blauw bloed
gooien zich niet zomaar voor de zwijnen,
zij strijden onverbiddelijk om de hoogste kaart

=Smaragdcity.


*gedicht bij werk van Jenny Van Gimst:

Zelfs de fijnste toetsen
doen het stof verdwijnen
van opgepoetst metaal.
Geruisloos zweven er natte wolken boven het aanrecht,
de ene al zwaarder dan de andere
en van groot naar nog kleiner.
Hard maakt op slag zachter zonder
hamer en bijtel
noch een kermisorgel.

Boek-project (2)

Mijn eerste kinderboek, getiteld 'Leonie', is EINDELIJK AF!!!
Om nog niet te veel prijs te geven, en om de spanning er nog wat in te houden, onderaan een uitgewaaierde versie van de proefversie (=dummy). Het betreft de 'interactieve versie', dus je kan hier en daar zelf dingen ontdekken en doen in het boek. Nog wat verwaarloosbare schoonheidsfoutjes wegwerken, en het kan naar de drukker en boekbinder voor een officieel exemplaar op ware grootte, met alles er op en er aan. Deze 'vakmensen' gaan ongetwijfeld een onberispelijk boek afleveren, in plaats van mijn miniknutselversie. Met dit exemplaar tenslotte, begint de nomadentocht door het uitgeverijenlandschap. Eerst en vooral moet er echter nog een spel bedacht worden, dat aansluit bij het boek. Nog veel werk aan de winkel dus! In afwachting alvast dit voorsmaakje...

dummy 'Leonie'

Tentoonstelling WAK Lille 2010

Vijfentwintig kunstenaars namen deel aan de tentoonstelling van de WAK Lille 2010. Ikzelf nam deel met een kort animatiefilmpje, enkele illustraties en een reeks gedichten bij de kunstwerken van alle deelnemers.
Ondanks het slechte weer (met hier en daar een fleurige paraplu die moest worden bovengehaald), lokte de WAK toch nog heel wat bezoekers. Er was dan ook allerlei moois te zien.

Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om ALLE mensen -familie, vrienden en vriendinnen- te bedanken die een kijkje zijn komen nemen, en dat waren er veel meer dan ik ooit had durven hopen of vermoeden. Allemaal bedankt, dit betekent veel voor mij! Hopelijk hebben jullie er, naast een meer dan gevuld kalenderblaadje, een leuke dag aan over gehouden.

een shot uit mijn filmpje

een shot uit mijn filmpje

een shot uit mijn filmpje

een shot uit mijn filmpje

mijn illustratieve stand, inclusief wasdraad

mijn illustratieve stand: close-up tafel

sfeerbeeld tentoonstelling

mijn filmpje op de achtergrond

grafiek

zebra's

sexy wenskaarten

fotografie

kaarsen

houten bed met grappig detail

affiche WAK

Kempens ketje packmanned and played Belgium!

Al heel mijn leven lang ben ik een ongelooflijke spelletjesfreak! Van ganzenbord over verstoppertje tot allerlei computergames. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik te horen kreeg dat er een interactieve tentoonstelling zou plaatsvinden die over niets anders dan games zou gaan.

De tentoonstelling vond plaats in de kelders van een pand in Kuregem (Anderlecht, Brussel). Ik leerde er onder meer dat het allereerste spelletje, getiteld 'Pong', dateert uit begin de jaren '60. De allereerste echte computerspelletjes speelden zich voornamelijk af in de ruimte, zoals bijvoorbeeld Space Craft (= het shooten en elimineren van marsmannetjes).
Ikzelf heb altijd een grote voorkeur gehad voor adventure games (=denkspelletjes). Final Fantasy is dan ook één van mijn absolute favorieten. Nu kon ik eindelijk te weten komen waarom ik nooit verder geraakte in het Watervallen bassin. Vandaag de dag kan je dat met slechts één muisklik te weten komen.

Uiteraard geen bezoek aan de tentoonstelling zonder even te 'packmannen' met een driekwart maan (bekijk de -onwaarschijnlijk grappige- link Pack-Man in het echt: http://www.zita.be/fun/video/658731_pac-man-in-het-echt.html), of mijn brein nog eens te breken met een paar oefeningen in de afdeling self improvement. Een spelletje Doom (=schietspelletje) kon ik ook wel smaken. Een eigentijdse kaskraker als de Wii was vanzelfsprekend van de partij.

De grootste voldoening was het feit dat ik mijn oude, vertrouwde SNES (=Super Nintendo Entertainment System -jawel meneer ik heb mijn les goed geleerd!) weer in de armen kon sluiten. Het weerzien was hartroerend. Bovendien kon ik mij bewijzen in mijn andere favoriete racegame destijds, Super Mario Kart! Ik speelde het spel alsof het gisteren was, hoewel er inmiddels toch 13 jaren verstreken zijn. Gewonnen was ik helaas niet, ik gleed jammer genoeg uit over een banaan vlak voor de finish. :)

Desalniettemin was het een fantastische uitstap. Hoewel ik er een ganse dag voor had uitgetrokken, kwam ik tijd te kort om alle consoles te kunnen bespelen en alle verschillende facetten van de tentoonstelling te bekijken. Er was zoveel te zien en te beleven! Misschien voor een volgende keer...
De tentoonstelling was goed opgebouwd, en ik ben heel wat nieuwe dingen te weten gekomen. Conclusie: SNES is en blijft ontegensprekelijk de beste (zegt de oude rot in het vak die tijdens haat Lagere schooltijd menig uur aan deze verslavende spelletjes heeft besteed). Om af te sluiten nog een nostalgisch filmpje van een scène uit Super Mario Kart, voor de liefhebbers onder jullie. Wie trouwens nog in het bezit is van een 'werkende' SNES of iemand kent die er één in zijn bezit heeft, mag mij trouwens steeds contacteren!

link: http://www.youtube.com/watch?v=HVi8AiwKn3k

today I'll drink the sea

Volgend filmpje is een vervolg op de experimenten met mijn GSM. Zet je vooral schrap, want dino Rex maakt zijn opwachting en kan acteren als geen ander! Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad om hem te strikken voor de rol, maar hij beseft nu dat hij 'enig' in zijn soort is. Handtekeningenjagers zal hij wel afzweren, vrees ik.
Het filmpje is een geheel eigen interpretatie geworden van de (natuur)krachten die inwerken op de kwetsbare mens.
Het filmpje was ook te zien zijn op de tentoonstelling van de WAK, zondag 2 mei 2010 in het parochiecentrum Sint-Pieter te Lille.

copyright animatie: nele van de velde, 2010
muziek: Linkin Park - Breaking the habbit

Bembo's Zoo: toveren met letters

Ik ben altijd al gefascineerd geweest door dieren, maar wist je dat er ook dieren schuilen in letters en typografie? Al wat je ervoor nodig hebt is een gezonde dosis fantasie. Ontdek de verschillende dieren al spelenderwijs op volgende link -tevens een grote aanrader voor wie nog (heel) jonge kinderen heeft-, en toveren maar! 'Bembo's Zoo' bestaat ook in boekvorm.
...En weg was Merlijn de Grote Tovenaar.

link: http://www.bemboszoo.com/

Kayleigh

Experimenten

Enkele 'GSM'-experimenten. Ik heb mijn functie 'video' eens uitgetest, maar de kwaliteit is erbarmelijk slecht! Dit vormen misschien aanzetten voor een later filmpje (met een professionelere camera). De scènes met Dino Rex zijn bewust achterwege gelaten voor gevoelige kijkers :)

Een ruwe greep uit het aanbod:

Onze belofte

Onze belofte
zit niet vervat in een mooie gouden ring
maar draagt iets eeuwig stromends in zich, iets van gekleurd water

ook
geen zandkasteel uit los cement
geen glazen golfbreker als rode loper
geen gewonnen zeezout tout court

eerder
de prik van alcohol in ons bloed
de vlucht van twee dronken vogels naar een andere zon
de luister van een zee in schelp, dwz. hoorbaar
ooit spoelt ze wel weer aan, voor altijd en altijd en altijd
verzand in jij en mij.