Het buitenmaatse kinderboek 'De reis van Max' vond ik recent bij het Boekenfestijn in Antwerpen. Je zou dit evenement ook wel het kleine broertje of zusje van de jaarlijkse Boekenbeurs kunnen noemen. Er zijn echter een aantal verschillen: hier mag je gratis binnen en alle artikelen -van hobbymateriaal over allerlei soorten oude én nieuwe boeken tot multimedia- zijn aan de helft van de prijs. Bovendien kan je er in alle rust kuieren door de gangen. Het lijkt dan ook niet onverstandig om hier je inkopen te komen doen, dan kan je er weer voor een hele tijd tegen. Om een voorbeeld te geven: unieke, handgemaakte stempels kosten er 99 cent, terwijl je voor dezelfde stempel in een gewone winkel ruim 15 EURO moet neertellen. Echt waar!
'De reis van Max' (*oorspronkelijke titel: 'La balade de Max') is een vertaling uit het Frans. Dit woordeloze prentenboek verscheen voor het eerst in 2007, met inleidende tekst van Gauthier David en illustraties van Marie Caudry.
Het verhaal gaat over een jongen (= Max) die zich een trekvogel waant en naar het warme zuiden wil vertrekken. De winter komt er immers aan. In het bos gekomen valt hij pardoes in een regenwolk. Deze geraakt lek, en we zien hoe het landschap onder water komt te staan. De wolk komt later op de grond terecht en volgt Max naar zijn huisje. Max lapt de regenwolk op. Eureka: hij heeft nu een middel gevonden om zijn huisje te laten vliegen! Hij bindt de wolk vervolgens rond de schoorsteen en vult hem met warme lucht.
Een sterk pluspunt is het formaat. Het boek fungeert uitstekend als zoekboek. Op de pagina's vallen overal dingen te ontdekken, en dat maakt het leuk en tegelijk interessant. Je moet dus heel goed zoeken, want vaak vind je niet alles meteen.
Op alle pagina's duiken allerlei vreemde, kleine mannetjes op. Heb je ze niet allemaal gevonden? Geen nood, want op het schutblad achteraan worden ze nog eens allemaal weergegeven.
Verder vallen er op de spreads die zich afspelen in het bos heel wat dieren te ontdekken. Ze zoeken allemaal beschutting tegen de winter. Kinderen kunnen ze benoemen. Deze dieren bewegen ook met het verhaal mee, tot je ze letterlijk van de bladzijden ziet verdwijnen.
Het ritme van het verhaal is goed uitgekiend. Drukke pagina's worden op tijd en stond afgewisseld met rustige pagina's. De keuze voor het liggende formaat is perfect gekozen voor de voorstelling van panoramische en weidse landschappen. Je kan echt zien welke lange tocht Max heeft afgelegd.
De lekke regenwolk is het motief en vormt tegelijk de rode draad doorheen het boek. Het feit dat de wolk 'leeft' maakt hem extra bijzonder voor het tonen van emoties.
Er is één spread waarin een nachtelijk tafereel wordt uitgebeeld: Max is de regenwolk in zijn huisje aan het herstellen.
Mooi is de spread waarin vijf opeenvolgende beelden worden getoond van het huisje dat langzaam opstijgt. Hoe doet Max dat? Je kan de kinderen stap voor stap laten uitleggen wat er precies gebeurt.
Op de voorlaatste pagina tref je aan de linkerkant de trekvogels. Zij kondigen de winter aan. Max is dus net op tijd vertrokken! En waar zijn die twee miereneters intussen gebleven? Zij zijn plots wel héél klein geworden.
De allerlaatste pagina toont een close-up binnenin het huisje. Max bevindt zich inmiddels met zijn huisje tussen de wolken en tuurt door het raam met zijn verrekijker. Er worden ontzettend veel details weergegeven in deze spread.
Wist je trouwens dat de illustratrice vooraf een miniatuurversie van het huisje van Max heeft gemaakt, en dat er in 2010 een tentoonstelling is geweest met 3D-objecten en originelen?
De tekenstijl van de illustrator is zeer lineair. Dit komt prima tot zijn recht bij het weergeven van de bomen in combinatie met het water. De illustrator gebruikt haar gevarieerde lijnvoering om de verschillende structuren van de landschappen weer te geven: rotsen, graspartijen, een brug, water, bomen,... In de grotere en meer ééntonige partijen wordt het lijngebruik echter wat zwaar op de hand. De illustrator haar sterke punt is het weergeven van details. Ze zet deze strategisch op de juiste plaatsen binnen de pagina's, laat ze opduiken, verdwijnen en weer terugkomen.
Dit boek is vooral een geslaagd voorbeeld van op welke wijze je een 'verhaal' kan vertellen binnen een beperkt aantal pagina's. Elke bladzijde is weer anders en boeiend, en je merkt dat er goed over nagedacht is.
Een boekentip waardig dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten