Vanaf ons hotel is het slechts 5 minuten wandelen naar de haven. Daar staan twee vissersboten klaar voor ons. Eentje voor het Nederlandse gezin en eentje voor mezelf, het Belgische koppel en reisleider Komang.
Er bollen wolken op aan de horizon en er staat een stevige wind, maar verder is het een prima boottrip. Ik kijk ondertussen om mij heen naar de vele eilandjes en merk de vele kleurnuances in de rotsen op. Niet afgezien van het feit dat we, op het moment dat we de baai verlaten en in volle zee zitten, een flinke douche over ons heen krijgen door het opspattende water. Gelukkig heb ik eraan gedacht om al mijn spullen te verpakken in een drybag* (*= waterdichte tas).
Mijn digitale powershot compactcamera van Canon krijgt even platte rust. Het wordt de hoogste tijd om mijn gloednieuwe action camera van het merk Wolfang uit te testen, want we zijn op weg voor een snorkeltrip naar Pulau Tujuhbelas, ofwel het 17 eilanden Marine Park. Ik heb gelezen dat dit gebied een echte aanrader is. Eerst gaan we echter een kijkje nemen naar Ontoloe eiland.
Al van ver zien we de vliegende vleerhonden (= kalongs) die zich ophouden in de mangrovebossen en nu rondvliegen, op zoek naar voedsel. De eerste keer dat ik oog in oog kom te staan met een echte 'zwerm'. Voor een natuurkundige of bioloog is dit vast een bijzonder interessant fenomeen. De vleerhonden zijn blind, ze eten fruit én ze zijn met honderden. Ik vind het straf dat ze, dag in dag uit, steeds op hetzelfde moment uitvliegen.
Daarna varen we verder naar een onbewoond eilandje. Het anker wordt uitgeworpen en we stappen door het water naar het strand. De kracht van de zon, op dit moment van de dag, is intens. Ik plaats mijn rugzak tegen een boom tegen de wind in, maar er waait alsnog zand in.
Het is eb, dus op het strand treffen we de mooiste schelpen aan. Ik neem de tijd om een wandeling te maken langs de vloedlijn, op zoek naar de mooiste exemplaren. Dankzij een medereiziger leer ik heel wat bij over schelpen. Vaak zijn ze miljoenen jaren oud. Echte fossielen. Zo verneem ik dat ze nog maar recent aangespoeld zijn als schelpen nog glanzen aan de buitenkant. We treffen ook dood koraal aan. Wanneer ik rood koraal toon aan de lokale gids, vertelt hij mij dat dit erg zeldzaam is. Het is ten strengste verboden om dit koraal mee naar huis te nemen. Er bestaan strenge regels in verband met het exporteren van inheemse schelpen, koraal, fossielen en mineralen. Deze regels dienen gerespecteerd te worden. Veel schelpen zijn jammer genoeg stuk geslagen tegen de rotsen.
Het bijzondere is natuurlijk om schelpen te vinden met een uniek patroon. Eén schelp blijkt stiekem nog een eigenaar te hebben, wanneer plots een onschuldige krab tevoorschijn komt. Bye, Bye schelp!
Iedereen toont aan elkaar wat hij of zij gevonden heeft. Er zijn exemplaren bij van ruim 20 cm hoog, maar die laat ik wijselijk liggen. Helaas te groot om mee te nemen in mijn koffer, en bovendien niet zonder risico voor de douane. Ik maak mijn uiteindelijke selectie, en we doen zelfs aan ruilhandel. De schelpen zal ik in het hotel grondig controleren en reinigen. Later, thuis, wrijf ik ze in met mineraalolie.
....Maar nu is het tijd voor mijn eerste initiatieles snorkelen. De zee is erg ruw, dus makkelijk wordt het niet. Het voelt best spannend, want het is van mijn kindertijd geleden dat ik mijn hoofd langer dan 1 seconde onder water heb gehouden (ik geef toe, uit angst voor mijn oren). Ik ben de enige die geen vinnen draagt, omdat Komang vooraf tegen mij gezegd heeft dat deze niet noodzakelijk zijn bij het snorkelen. Omdat ik bijziend ben, heb ik zelfs speciaal een duikbril op maat laten maken. Ik heb ook ineens een snorkel in de bijhorende kleur aangeschaft. Eén iemand verkiest een zwemvest, omwille van de sterke stroming.
We begeven ons langzaam in het warme water, op een plek waar zich geen koraalrif bevindt. Ik zet mijn verstand op nul en daar ga ik dan. Af en toe is het door het zonlicht moeilijk om mijn camera te switchen tussen foto en film. Ik heb snel door dat ik onder water veel beter op mijn schermpje kan kijken om eventuele instellingen te wijzigen. Gelukkig had ik dit vooraf thuis snel even geoefend!
Door de sterke stroming wil ik op een gegeven moment ergens gaan staan, omdat ik mijn duikbril even wil bijstellen. Ik vind echter niet meteen een geschikte plek en ga, onbewust en zonder het te beseffen, noodgedwongen op een koraalrif staan. Ik hoor de instructeur zeggen: "You're standing on a rif."
Ik kan met moeite stabiel blijven staan, en schaaf mijn linkerknie zonder het te weten aan het koraal. Ik voel een scherpe pijn tijdens het zwemmen, en stap even later nietsvermoedend uit het water. Ik schrik wanneer ik bloed zie op mijn been. Het zoute water prikt in de wonde. Blijkbaar ben ik niet de enige die zich verwond heeft. Snel loop ik naar de lokale gids. Hij gooit er gauw wat ontsmettingsmiddel overheen. Later zie ik dat ik mij heel oppervlakkig geschaafd heb, dus al bij al valt het nog goed mee.
We komen even aan land voor een kop koffie. 's Middags doen we een barbecue op het strand: vers gevangen vis met noodles, rijst en pisang goreng* (*= gebakken banaan). We doen ons te goed aan de watermeloen. Wanneer ik ondertussen de filmpjes bekijk op het kleine scherm van mijn camera, blijkt dat het beeld constant schokt, draait en beweegt. In de namiddag gaan we opnieuw snorkelen, dus dan ga ik een poging doen om 'stabieler' te filmen. Al doende leert men!
De wind gaat stilaan liggen, en dat is goed nieuws. Ditmaal wil ik voor één keer, bij wijze van experiment, een reddingsvest dragen. Hiermee drijf je als het ware op het water, maar het zorgt er wel voor dat ik mijn camera stabieler kan houden. We zien veel kleurrijke vissen, een blauwe zeester, een zeeslang,.... Ik hoop na afloop van de reis aan de hand van deze beelden enkele vissen te kunnen identificeren.
Ik vind het snorkelen best leuk, en ik leer snel bij. Tot grote tevredenheid van mijn materiaal. Ik weet nu hoe scherp koraal kan zijn, dus voorzichtigheid is geboden! Hoewel we vandaag al veel kilometers hebben gezwommen, word ik precies nooit moe. Ik heb mijn dagelijkse portie vitamine D alvast binnen.
We rusten nog even uit op het strand. Ik leg mijn hamamdoek te drogen en stop mijn overige natte spullen in een grote, doorzichtige plastieken tas. Er zijn voor het drogen aan een boom zelfs speciaal haakjes voorzien. Het is heerlijk vertoeven op dit onbewoonde eiland. De link met Expeditie Robinson of Johnny Castaway is nooit ver weg.
Tevreden en voldaan keren we met de boot terug naar ons hotel. Daar aangekomen nemen we een verkwikkende douche. Ik spoel en reinig mijn nieuwste aanwinsten. Net op het moment dat ik ga polsen waar mijn wasgoed blijft (veel was het al niet), kom ik de eigenares tegen met mijn keurig opgevouwen kleren in haar handen. Ze wordt vergezeld van haar hond. Wanneer ik pols naar zijn naam zegt ze: "Blackie, because he's black." Het hotelpersoneel is erg warm en vriendelijk.
Die avond eten we in hetzelfde café als gisteravond, waar Komang weer een buffet voor ons heeft geregeld. We krijgen eerst soep. Elke maaltijd wordt altijd afgewerkt met kroepoek, in diverse kleuren en maten (een beetje zoals brood en soep bij ons goed samen gaan).
Het eten smaakt erg pikant, met al die rode pepers! Mijn ogen geraken behoorlijk geïrriteerd, en ik laat mijn tranen bijgevolg de vrije loop. Mijn sinussen zijn gespoeld. Zoals ik al eerder zei: elk nadeel heeft zijn voordeel. Ik bestel een lime juice met suiker om te drinken.
De muzikanten zijn weer van de partij, en tonen zich ook nu weer van hun beste kant. Toch duurt de muziek hier nooit tot middernacht. Er is een gezellige ambiance, maar vanaf een bepaald uur wordt het muisstil in het dorp. Enkel het geluid van de moskee blijft overeind.
s' Avonds ga ik voor één keer niet onder het laken liggen, want daarvoor is het me te warm. Toch valt de warmte in het algemeen heel goed mee. Ik heb een pyjama aan met lange mouwen maar smeer mijn handen, voeten en hals uit voorzorg wel elke avond in met deet. Ik sprenkel ook enkele druppels lavendelolie op mijn kussen en spuit met een kleine verstuiver een beetje lavendelgeur. Dit alles zou moeten volstaan. Zoniet, dan zal ik misschien binnenkort het gras van onderaf kunnen bekijken. ;)
bijzondere schelpen zoeken op het strand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten