Het was al vele maanden geleden, maar nu kon ik er (mits wat gepuzzel) maar liefst 4 dagen tussenuit. Ik schreef mij in via reisorganisatie Europ' Avonture om de eerste 3 etappes af te leggen van het Escapardenne Eislek Trail. Enkele jaren eerder waagde ik mij ook al aan de laatste 2 etappes, maar zonder veel succes. Het waren toevallig de 2 warmste dagen van het jaar (ruim 40° celcius!), en dat in combinatie met een overvolle rugzak van om en bij de 13 kg 2 loodzware etappes afleggen was een beetje té veel van het goede. Ik besloot destijds om mijn tweede wandeldag te annuleren, versierde een gratis taxi naar la Roche-en-Ardenne en genoot aldaar van nog twee heerlijke dagen nagenieten met mijn voetjes trappelend in de verkoelende Ourthe.
Deze keer een totaal ander verhaal. Het is al maanden volop aan het regenen, maar ik slaag erin om het maar liefst 3 volle dagen droog te houden. Alsof de goden ermee gemoeid zijn. Sterker nog, de 2 laatste dagen van mijn trip komt de zon er volop door en kan ik alsnog genieten van prima lenteweer. De weercondities zijn ideaal, en bovendien ook prima getimed in functie van het wandelschema. Europ' Avonture regelt het transport van mijn bagage, alsook mijn accommodaties. Hierdoor kan ik het stellen met een rugzak van rond de 8 kilo, waarvan de helft bestaat uit een lunch, ettelijke snacks en een ruime 2 liter water. Ook haal ik mijn wandelstokken nog eens van stal, en dat blijkt vooral nodig op de eerste etappe met al die kuitenbijters. Ik dacht er deze keer aan om een apart lijstje samen te stellen van alle benodigdheden, voor mijn wandelvakanties in de toekomst. Dit bespaart mij voortaan kostbare inpaktijd. Gelukkig is het droog, dus mijn regenjas hoeft al niet mee in de rugzak.
Het wordt uiteindelijk een heerlijke driedaagse. Ik geniet volop van de lente, het seizoen waar alles volop in bloei staat. Het wandelen verloopt soepel en zonder enig probleem. De verwachte stijfheid, de volgende dagen, blijft beperkt tot het absolute minimum. Zoals steeds is er ook dit keer geen sprake van blaren op de voeten. Goed materiaal doet wonderen!
Na een lange rit met trein en bus (én enige research vooraf op google maps) kom ik uiteindelijk toe in het afgelegen dorpje Kautenbach, gelegen in het noorden van het Groothertogdom Luxemburg. De eerste etappe (meteen de moeilijkste én de zwaarste) loopt van Kautenbach naar Clervaux. Ik logeer in een eenvoudig hotelletje (overigens het enige in het dorpje, dat verder slechts uit een handvol straten en enkele huizen bestaat). Het is overal merkwaardig rustig, en dat zal ook de ganse trip zo blijven. Ik krijg een eenvoudige kamer en een stevige maaltijd. Dat volstaat om de volgende ochtend de pittige tocht aan te vatten.
Rond half 9 vertrek ik aan de kerk van Kautenbach. Ik oriënteer mij simpelweg op de rivier de Wiltz, die mij altijd vergezelt tijdens de tocht. Uiteraard is er de prima bewegwijzering (door simpelweg de markering van het blauwe golfje te volgen). Rond half 6 kom ik toe in Clervaux. Hier was ik eerder al eens geweest met mijn zussen, maar dat is ondertussen ook alweer enkele jaren geleden. Gelukkig weet ik bij aankomst spontaan de weg nog naar hotel Koener te vinden. Daar krijg ik een mooie, grote kamer en een heerlijk gastronomisch driegangenmenu.
Van Clervaux gaat het de volgende dag verder naar Asselborn. Een mooie, zonnige wandeldag waar de temperaturen langzaam klimmen naar maar liefst 23 graden. Alweer ben ik bijna de enige wandelaar, en dat verbaast mij ten zeerste. Uiteindelijk hoor ik in de verte kinderstemmetjes. Ik kijk op mijn kilometerteller. Daar komt plotsklaps de Moulin d'Asselborn in zicht. Mijn overnachtingsplek voor vandaag. Helaas geraak ik niet op de wifi. Ik vraag een andere gast of hij even het weerbericht wil checken voor morgen. Dat ziet er prima uit, dus ik hoef mij zeker geen zorgen te maken.
Het is een schitterende locatie, ideaal voor gezinnen met kinderen want er is ook een speeltuin. Ik krijg een kamer met zicht op het binnenplein. Alweer uitpakken en inpakken (=lees: alles voorbereiden voor de volgende wandeldag). Een douche doet altijd wonderen na een warme dag.
De volgende dag gaat de reis verder naar Houffalize. Zéér bekend terrein voor mij. Ik kom toe in het voor mij zo vertrouwde hotel Du Commerce. Op het moment van schrijven zijn ze het hotel aan het verbouwen, en momenteel zitten ze nog maar in fase 1. De receptioniste herkent mij nog: "Jij was hier eerder al". Deze keer krijg ik een kamer op de derde verdieping. Het prima driegangenmenu is alvast een prima afsluiter van mijn vakantie. Ik was erg toe aan deze korte minibreak. Weldra brei ik er nog een vervolg aan door een stuk te wandelen van het Sentiers d'Art Tour. Hopelijk in even (uitzonderlijk) goede weercondities.... En ach, die laatste etappe van het Eislek Trail pik ik later wel weer op maar dan in het tussenseizoen.
De harde cijfers: 96230 voetstappen, 5506 calorieën verbruikt, 66,06 kilometer afgelegd (bij benadering)
data wandelingen: 12, 13 en 14 april 2024
Meer informatie? https://europaventure.be/nl/ en https://www.trekkings.be/escapardenne.htm
heerlijk gastronomisch dineren in een ****sterrenhotel...en uiteraard hoort daar een gepast wijntje bij, want je bent een levensgenieter of je bent het niet! volop genieten van de lente
de kilometerpaal geeft de grens aan tussen het Groothertogdom Luxemburg en Belgiëeen appelboomgaard, en de bomen staan in bloei op weg naar le Moulin d'Asselborn, maar eerst nog even langs de (overblijfselen van) de molens van de Tretterbaach passeren
lente op het Noordelijk halfrond!, uniek voor mij om in dit seizoen te wandelen in de verte is de abdij van Clervaux zichtbaar, nog een laatste inspanning... een heerlijke lentezon doet wonderen het uitzicht vanop mijn kamer op het plein in het centrum van Clervaux
nog wat mistbanken in de ochtend....
de zonnecirkel in Enscherangediep in de wouden ligt het kasteel van Schibberech verscholen de kerk van Kautenbach, het officiële startpunt van het Escapardenne Eislek Trail (ofwel het eindpunt van de Lee Trail)
