Voor de maand april introduceer ik graag illustrator Lies Van den Hende. Ik leerde haar kennen tijdens mijn Specifieke Lerarenopleiding aan de Artesis Hogeschool in Antwerpen. Wij hebben toen zelfs even op dezelfde stageplaats gestaan.
Haar illustraties zijn altijd sprookjesachtig mooi, en bovendien héél fijn uitgewerkt. De prentenboekenwereld zou er nog véél rooskleuriger uitzien dankzij haar bijdrage. DUS alle schrijvers van deze wereld: gelieve u aan dit adres te wenden (vandenhendelies@hotmail.com).
Daarnaast houdt Lies zich ook bezig met onder andere glasblazen en juweelkunst. Zij is gebeten door alles wat ambachtelijk gemaakt kan worden. Zelfs uit schelpen kan ze juwelen maken. En dat laatste vormt tevens het onderwerp van deze blogpost. Het ene vult het andere aan, ze zijn als het ware familie van elkaar.
Hieronder meer tekst en uitleg van het meisje met het engelengeduld:
"Sinds een lange tijd woon ik in Gent samen met anderen. Samenwonen is iets heel bijzonder, het creëert een gevoel van openheid, vrijheid, spontaniteit… Bovendien ontdek je steeds nieuwe invalshoeken over jezelf en anderen. Het houdt de eentonigheid van de dagelijkse routine en éénvormige gedachten op afstand.
Samenwonen is voor mij een gevoel van thuiskomen. Dit gevoel vindt haar oorsprong in de liefde en de vriendelijkheid van de mens. De mens die nog heel dicht bij de natuur staat.
Omdat wij in principe bijna niet anders kunnen dan in onze hectische wegwerpmaatschappij mee te draaien vind ik het zeer belangrijk dat wij vaak naar onze bron kunnen terugkeren.
Ook op het gebied van esthetiek en schoonheid zijn wij, vaak zonder het te beseffen, de natuur op de achtergrond gaan schuiven. Om maar een voorbeeld te geven; er worden heel wat juwelen verkocht die machinaal gemaakt worden in grote oplage en die vaak uit plastic of kunststof vervaardigd zijn. De natuur heeft ons nochtans zoveel ‘puurheid’ te bieden waardoor wij geen natuurlijke materialen hoeven na te maken. Respecteer het weinige en geniet meer van het bezielde."
“Een ‘natuurlijk’ juweeltje dragen doet goed, zo kunnen we ons toch nog een tikkeltje met de natuur verbinden op een plek waar die ver te zoeken is.”
De juwelen en illustraties van mijn hand zijn sterk met elkaar verwant. Doch ik tijdens het maken van juweeltjes met een heel andere materie werk als bij het illustreren, vind je dezelfde fijnheid terug. Ook de kleurencombinaties lopen in dezelfde lijn. Zoeken naar eenheid en harmonie tussen vormen en kleuren waarbij een speelse dromerige toets niet mag ontbreken is voor mij een vaste waarde. De technieken die ik tot nu toe toepas om de juwelen te maken zijn zeer eenvoudig; parels rijgen en sluiten d.m.v. bouillondraad en knijpkraaltjes of wire wrapping.
Ik gebruik materialen die rechtstreeks uit de natuur komen/ Edelsteentjes, riviersteentjes, zoetwaterparels, houten parels of takken, schelpen, glasparels,... Ik krijg ze, vind ze, zoek ze of koop ze aan.
Illustraties maken op papier met potlood en inkt vergen vaak veel inspanning, daartegenover beschouw ik juwelen maken als 'illustreren met werkelijke materie in 3D', wat voor mij rustgevend werkt. De wisselwerking tussen illustreren en juwelen maken, werkt gunstig.
