Proclamatie en eindejaarstentoonstelling tekenschool Vorselaar

Zoals beloofd volgt hier een uitgebreid fotoverslag van de eindejaarstentoonstelling en proclamatie van de tekenschool in Vorselaar. Dit evenement vond plaats op zondag 17 juni 2012.

Op zaterdag 16 juni 2012 was het jaarmarkt in Vorselaar, en ook daar waren mijn collega Melissa en ik aanwezig om onze tekenschool voor te stellen en te promoten. Kortom: een megadruk weekend!
Het is absoluut niet evident om twee grote evenementen -die toevallig in hetzelfde weekend plaatsvinden- tot in de puntjes te organiseren. Zoiets vereist een goede voorbereiding én een grondige planning.

Zaterdag was het een drukte van jewelste op de jaarmarkt. Mijn collega en ik hadden hiervoor een toffe promotiecampagne uitgedacht en uitgewerkt. Wij kozen namelijk een lijntekening over de boerderij van één van onze leerlingen als kleurprent. Hier lieten wij 350 identieke exemplaren van drukken. De winnaar wordt nog geloot, en maakt kans op een mooie prijs. De resultaten van deze kleurwedstrijd hebben wij getoond op onze overzichtstentoonstelling.
Daarnaast hebben wij met de leerlingen ook een spaarvarken gemaakt uit papier-maché. Hier konden de mensen vrije giften in deponeren. De opbrengst hiervan dient om extra materiaal aan te schaffen voor de tekenschool.
Wij toonden er ook een kleine selectie werk van onze leerlingen.

Zaterdagavond werd de laatste hand gelegd aan onze tentoonstelling. Aangezien wij (nog) geen eigen lokaal hebben, vond deze plaats in de refter van de plaatselijke gemeenteschool De Knipoog.
Mijn collega en ik hebben gekozen voor een centrale opstelling, met in het midden onze grote 'blikvangers': enkele kleiwerkjes, een auto uit recyclagemateriaal en het spaarvarken, strategisch op de hoek van de tafel, met de snuit naar de openingsdeur. De kleurprenten hebben wij kriskras verspreid. Op vraag van een organisatie hebben onze leerlingen een rode auto gemaakt voor de jaarmarkt.
Onderaan de tafels vervolgde de trein zijn reisroute op een groen grastapijt: een grote locomotief uit karton met een hele rits wagonnetjes achter zich kwam tevoorschijn. Uit de locomotief kwam een grote rookpluim van papier.

Rond onze blikvangers waren allemaal aparte tafels met stoelen opgesteld om gezellig plaats te nemen. Er was ook een tafel met tekenpapier en materiaal voorzien voor de kinderen.
De lange rij tafels achteraan was een uitstekend decor om een selectie schetsboekjes, schilderijen, maskers, bustes uit crêpepapier, fotokaders, juwelen en een serie grafische werkjes mooi te kunnen etaleren en op te hangen. Een kleurrijke vlaggenlijn bovenaan mocht zeker niet ontbreken. Verder was er ook een foto-album voorzien.

Langs de balken aan de zijkant hadden wij een reeks tekeningen aan waslijnen gehangen, gesorteerd per thema en/of techniek.
Achteraan in de hoek van het lokaal, vlak naast de deuropening, werden er doorlopend twee animaties vertoond. Deze zijn overigens te zien in een apart verslag op deze blog.

Al deze opdrachten werden gerealiseerd tijdens 18 lessen van telkens 2 lesuren gedurende het afgelopen schooljaar. Een aantal werkstukken zoals de paasstukjes, kerstkransen,... zijn niet getoond, omdat de leerlingen deze toen mee naar huis mochten nemen. ...Of ze werden ontleend door de gemeente voor een expositie.
Er was natuurlijk ook de gelegenheid voor het nuttigen van een drankje en een hapje.

Door tijdsgebrek hadden mijn collega en ik geen deftige speech kunnen voorbereiden. Ik had zelf enkel een spiekbriefje met sleutelwoorden bij de hand. Mijn gedeelte van de speech was dan ook volledig geïmproviseerd. Zoiets doe ik eigenlijk ook liefst zo spontaan mogelijk, met een snuifje humor op tijd en stond.
De schepen van cultuur rondde de speech af. Mijn collega en ik mochten tot slot een applaus in ontvangst nemen van het publiek, en dit op vraag van de schepen. Ook de burgemeester van Vorselaar was aanwezig. De schepen had ik al eens eerder ontmoet op een vergadering, maar het was wel de eerste keer dat ik kennismaakte met de burgemeester. En het mag gezegd zijn: beide heren zijn uitermate sympathiek! Zij hielpen ons zelfs bij het ontkurken van de flessen witte wijn (geen van ons beiden heeft daar ervaring mee, ramp oh ramp!) en bij het inschenken van de drank!
Onze cultuurbeleidscoördinator, Sofie, was ook van de partij.

Na deze speech was het tijd voor le moment suprême: de diploma-uitreiking! Het diploma wordt elk jaar ontworpen door Herman, de oprichter en coördinator van de tekenschool. Tot onze grote spijt kon hij zelf niet aanwezig zijn.
Ik en mijn collega deelden afwisselend een diploma uit, en de leerlingen mochten één voor één naar voren komen om hun diploma in ontvangst te komen nemen. Dit werd telkens gevolgd door een luid applaus.

Na het afscheidswoord werd er nog wat nagekaart, van gedachten gewisseld en werden hier en daar nog een paar praktische vragen gesteld. Op het einde mochten de leerlingen hun tekenkaft en werkjes mee naar huis nemen.

Hieronder treft u een uitgekiende impressie van beide activiteiten. Mijn collega Melissa en ik kunnen alleen maar hopen dat onze 30 leerlingen kunnen terugblikken op een fantastisch jaar, en dat ze er wat van opgestoken hebben. Wij hopen hen volgend jaar zéér graag terug te zien!
Zelf hebben wij steeds ons beste beentje voorgezet om onze leerlingen het beste van het beste te kunnen geven, met respect voor de eigenheid van elk kind. Dit alles zonder echter de visie van de school uit het oog te verliezen, en deze luidt: plezier scheppen in het creatief bezig zijn, op maat van de leeftijd van elk kind.

Na een schooljaar hoort natuurlijk ook een deftige evaluatie. Op deze manier kunnen wij als nieuwbakken leerkrachten onze werkpunten grondig aanpakken.

Aan al onze leerlingen wensen wij tot slot nog een prettige vakantie, en hopelijk tot volgend jaar!!

vooravond van de tentoonstelling: de laatste hand

een algemene selectie: drie bustes uit crêpepapier, fotokaders, maskers, reeks schetsboekjes, grafische werkjes, juwelen, schilderijen én een foto-album

kleiwerkjes met als thema 'Onderwaterwereld'

auto uit recyclagemateriaal en de resultaten van onze kleurwedstrijd

spaarvarken strategisch geplaatst in de hoek, op de achtergrond een tafel met tekenmateriaal

waslijnen met selectie tekeningen: krastekeningen over het jaarthema 'Boerderij', vrije tekeningen over gebeurtenissen tijdens de grote vakantie

sfeerbeeld tentoonstelling op zondag 17 juni 2012

sfeerbeeld tentoonstelling

de kaften van de leerlingen met alle werken van het afgelopen schooljaar liggen netjes geordend op de tafels in het lokaaltje ernaast, aan alles is gedacht!

twee van onze leerlingen (één van hen met blitze hoed ;)) aan het werk

sfeerbeeld tentoonstelling

speechtime!, the hardest part

le moment suprême: de uitreiking van de diploma's

twee kameraden wachten vol spanning op de achtergrond...

jaarmarkt: onze mascotte het spaarvarken uit papier-maché, buste uit crêpepapier

foto-album, wagentjes uit recyclagemateriaal

selectie kleiwerkjes

houtskooltekeningen met als thema 'Halloween'

ons kraampje op de jaarmarkt

gegeerde kandidaten die allen meedingen naar de hoofdprijs van onze kleurwedstrijd

Animaties à volonté

Het einde van het schooljaar zit er weer bijna op, en dat geldt ook voor de leerlingen van het Deeltijds Kunstonderwijs. Dit betekent dat er op mijn blog weldra nog een uitgebreid fotoverslag verschijnt over wat de leerlingen van het tekenschooltje van Vorselaar -waar ik lesgeef- dit jaar zoal gepresteerd hebben.
In afwachting daarvan toon ik als 'primeur' een korte animatie van één van hen. Ik en mijn collega Melissa trakteerden onze leerlingen namelijk met vier diverse workshops op maat, en dit gedurende twee lesuren.

De workshop 'animatie' die ik begeleidde, is gebaseerd op mijn laatste stage bij de lerarenopleiding. Voor de Hogere Graad volbracht ik in mei 2010 een deel van mijn stage bij de bachelors Kleuteronderwijs in Antwerpen. Ik mocht er het vak 'beeld' doceren.
Dit was voor mij ongetwijfeld één van de leukste, interessantste en meest geslaagde stages die ik heb mogen ervaren gedurende deze opleiding. Ik kreeg een mooie onderscheiding voor mijn stage Hogere Graad, en het was dan ook heel fijn mijn lerarenopleiding op deze manier te kunnen afsluiten. 

Het project dat ik mee mocht begeleiden was 'INGEBEELD'. Samen met de studenten een reeks animatiefilmpjes maken rond dit opgelegde thema. Dit verliep in verschillende fasen. Het aspect 'beeld' was slechts een klein gegeven binnen een grote opdracht die meerdere onderdelen omvatte.
Ik mocht één les komen observeren, één les participeren en één les zelfstandig uitwerken (mits wat extra begeleidende hulp van een docente voor het technische aspect van de opdracht).

Ik vond het gegeven van deze stage leuk om toe te passen tijdens mijn eigen lessen. Hoe gaan kinderen met deze vorm van beeldtaal om?
Omdat er nog drie andere workshops waren die mijn collega en ik samen moesten begeleiden, en omwille van de technische beperkingen (= wegens gebrek aan statieven, gebruik van een prehistorisch fototoestel,...) konden er maximum vier leerlingen deze workshop doen. Dit resulteerde in twee animaties.

Ik heb er -en dit omwille van organisatorische redenen- heel bewust voor gekozen om de technische kant (= vanaf de fase van het invoeren van de foto's op de computer) voor mijn leerlingen achterwege te laten.
In het begin van de les hebben ze de animaties van mijn stage bekeken. Deze hebben we kort besproken. Dit om aan te tonen dat er ontelbare mogelijkheden, manieren en technieken bestaan om een animatie te creëren.
Ik vond het vooral belangrijk dat ze kennis gemaakt hebben met een term als 'storyboard'. Wat is dat precies en hoe komt zoiets tot stand? Dát hebben ze onderzocht en uitgeprobeerd.
De animaties zijn allemaal gemaakt met het programma Windows Movie Maker. De meeste zijn voorzien van muziek en/of geluiden.

'De appelboom', door Anne Vangeneugden (= leerling tekenschool Vorselaar)

'Sunny Afternoonfeelin'', door studenten PBKO, zelfstandig georganiseerde opdracht stage

'Wind', door studenten PBKO, zelfstandig georganiseerde opdracht stage

mezelf in actie: feedback en tips geven tijdens the making of van het filmpje 'Wind'

'Kippie de kip', participatiestage

'Het bijtje', participatiestage

'Raf de giraf en Nellie het schaap', observatiestage bij een medestudente

'Pingu op stap naar Afrika', observatiestage bij een medestudente

De reis van Max

Mijn blog zou mijn blog niet zijn, als er niet af en toe wat boekentips zouden verschijnen. Ik noem ze wel eens 'paradepaardjes'. Boekentips vormen als het ware de regelmatige hartslag van deze blog.

Het buitenmaatse kinderboek 'De reis van Max' vond ik recent bij het Boekenfestijn in Antwerpen. Je zou dit evenement ook wel het kleine broertje of zusje van de jaarlijkse Boekenbeurs kunnen noemen. Er zijn echter een aantal verschillen: hier mag je gratis binnen en alle artikelen -van hobbymateriaal over allerlei soorten oude én nieuwe boeken tot multimedia- zijn aan de helft van de prijs. Bovendien kan je er in alle rust kuieren door de gangen. Het lijkt dan ook niet onverstandig om hier je inkopen te komen doen, dan kan je er weer voor een hele tijd tegen. Om een voorbeeld te geven: unieke, handgemaakte stempels kosten er 99 cent, terwijl je voor dezelfde stempel in een gewone winkel ruim 15 EURO moet neertellen. Echt waar!

'De reis van Max' (*oorspronkelijke titel: 'La balade de Max') is een vertaling uit het Frans. Dit woordeloze prentenboek verscheen voor het eerst in 2007, met inleidende tekst van Gauthier David en illustraties van Marie Caudry.
Het verhaal gaat over een jongen (= Max) die zich een trekvogel waant en naar het warme zuiden wil vertrekken. De winter komt er immers aan. In het bos gekomen valt hij pardoes in een regenwolk. Deze geraakt lek, en we zien hoe het landschap onder water komt te staan. De wolk komt later op de grond terecht en volgt Max naar zijn huisje. Max lapt de regenwolk op. Eureka: hij heeft nu een middel gevonden om zijn huisje te laten vliegen! Hij bindt de wolk vervolgens rond de schoorsteen en vult hem met warme lucht.

Een sterk pluspunt is het formaat. Het boek fungeert uitstekend als zoekboek. Op de pagina's vallen overal dingen te ontdekken, en dat maakt het leuk en tegelijk interessant. Je moet dus heel goed zoeken, want vaak vind je niet alles meteen.
Op alle pagina's duiken allerlei vreemde, kleine mannetjes op. Heb je ze niet allemaal gevonden? Geen nood, want op het schutblad achteraan worden ze nog eens allemaal weergegeven.
Verder vallen er op de spreads die zich afspelen in het bos heel wat dieren te ontdekken. Ze zoeken allemaal beschutting tegen de winter. Kinderen kunnen ze benoemen. Deze dieren bewegen ook met het verhaal mee, tot je ze letterlijk van de bladzijden ziet verdwijnen.
Het ritme van het verhaal is goed uitgekiend. Drukke pagina's worden op tijd en stond afgewisseld met rustige pagina's. De keuze voor het liggende formaat is perfect gekozen voor de voorstelling van panoramische en weidse landschappen. Je kan echt zien welke lange tocht Max heeft afgelegd.
De lekke regenwolk is het motief en vormt tegelijk de rode draad doorheen het boek. Het feit dat de wolk 'leeft' maakt hem extra bijzonder voor het tonen van emoties.
Er is één spread waarin een nachtelijk tafereel wordt uitgebeeld: Max is de regenwolk in zijn huisje aan het herstellen.
Mooi is de spread waarin vijf opeenvolgende beelden worden getoond van het huisje dat langzaam opstijgt. Hoe doet Max dat? Je kan de kinderen stap voor stap laten uitleggen wat er precies gebeurt.
Op de voorlaatste pagina tref je aan de linkerkant de trekvogels. Zij kondigen de winter aan. Max is dus net op tijd vertrokken! En waar zijn die twee miereneters intussen gebleven? Zij zijn plots wel héél klein geworden.
De allerlaatste pagina toont een close-up binnenin het huisje. Max bevindt zich inmiddels met zijn huisje tussen de wolken en tuurt door het raam met zijn verrekijker. Er worden ontzettend veel details weergegeven in deze spread.
Wist je trouwens dat de illustratrice vooraf een miniatuurversie van het huisje van Max heeft gemaakt, en dat er in 2010 een tentoonstelling is geweest met 3D-objecten en originelen?

De tekenstijl van de illustrator is zeer lineair. Dit komt prima tot zijn recht bij het weergeven van de bomen in combinatie met het water. De illustrator gebruikt haar gevarieerde lijnvoering om de verschillende structuren van de landschappen weer te geven: rotsen, graspartijen, een brug, water, bomen,... In de grotere en meer ééntonige partijen wordt het lijngebruik echter wat zwaar op de hand. De illustrator haar sterke punt is het weergeven van details. Ze zet deze strategisch op de juiste plaatsen binnen de pagina's, laat ze opduiken, verdwijnen en weer terugkomen.

Dit boek is vooral een geslaagd voorbeeld van op welke wijze je een 'verhaal' kan vertellen binnen een beperkt aantal pagina's. Elke bladzijde is weer anders en boeiend, en je merkt dat er goed over nagedacht is.
Een boekentip waardig dus.

cover 'De reis van Max'

backcover 'De reis van Max'

spread uit 'De reis van Max'

spread uit 'De reis van Max'

spread uit 'De reis van Max'

spread uit 'De reis van Max'

miniatuurversie van het huisje van Max