Komt dat zien, komt dat zien! Mijn site steekt in een geheel nieuw kleedje. Na twee jaar werd dat de hoogste tijd. Check dus zeker eens het oude, vertrouwde adres: http://users.telenet.be/nelevandevelde voor een volledige update.
De homepagina met de tekstballons is hetzelfde gebleven. Ik kon het simpelweg niet over mijn hart krijgen deze te verbannen. Het fietsje kan dus zonder enig probleem zijn dagelijkse kilometers blijven afleggen. Ik heb de site op verschillende punten verbeterd, maar aarzel niet mij een extra schop onder mijn kont te geven bij eventuele zaken die nog bijgeschaafd kunnen worden. Kritiek uiteraard steeds welkom!!
En verder wens ik u veel plezier tijdens uw tocht door het uitgestrekte nelelandschap.
vernieuwde indexpagina
"Ik wil beelden maken die nog niet gezien zijn, en volstrekt mijn eigen stempel drukken als graficus en illustrator."
maandag 25 april 2011
Ontwerp catalogus en gedichten WAK 2011
'Ja, ik wil!', is dit jaar het centrale thema van de WAK. Tevens verwijst deze titel met een knipoog naar 'het jaar van het vrijwilligerswerk'.
Speciaal voor deze gelegenheid werd ik dit jaar door de dienst Cultuur van de gemeente Lille gevraagd om de opmaak te verzorgen van de catalogus/programmaboekje. Veel mensen weten (nog) niet dat ik wel degelijk kan vormgeven!
Hier volgen een aantal pagina's uit de catalogus, die ondertussen ook te downloaden is op de site van http://www.lille.be/.
Samen met een andere deelnemer, Walter Bockx, werd ik dit jaar opnieuw verzocht gedichten te schrijven bij werken van de deelnemende kunstenaars. Walter en ik hebben deze onder elkaar verdeeld, terwijl we vorig jaar bij elk werk van de kunstenaars iets moesten schrijven. En het moet gezegd: zijn duidelijke, universele en verstaanbare gedichten contrasteren prima met mijn abstracte, vaak ingewikkelde taalcomposities. Zowel inhoudelijk als vormelijk.
Het wordt stilaan tijd om mijn amoebestatuut aan te vragen :)
*Gedicht bij werk van Anita Fleerackers:
De vloer is gestemd, nu
waaiert zij, rekt
zich het ritme, schikt
de ladder der muziek
(deze vrouw is immers opgetrokken
uit komma's en punten)
wanneer zij zich uitvouwt
in vier kwartieren, bubbels
uit de glazen met gekoelde wijn.
De balken galmen, fluisteren
nipt van beide.
*Gedicht bij werk van Marian Gios:
*Mavroki
Mijn oevers lopen over
mijn zwevende rib zet mij uit
mijn schoenen, warempel een
maat te klein voor jouw ego hoe organisch
kronkelen wij?
(misschien delen wij elkaar wel
beide, uit een serie 'vorige levens',
is de overschot slechts restvorm van een mal
die rondom ons werd gevormd op het moment
dat er voor het eerst sprake was van brokstukken
die uit de ruimte op ons kwamen toegesneld?)
uit welke vorm of tijd bestaan wij?
[O -vorm = knikkertijd
V -vorm = pubertijd
X -vorm = twijfeltijd]
...en over alle verschillen daar ergens tussenin
( =* -man -vrouw -kind ).
Ons hoofd draagt onwetend een embryo zie het
wenen, onze oevers lopen
over.
Speciaal voor deze gelegenheid werd ik dit jaar door de dienst Cultuur van de gemeente Lille gevraagd om de opmaak te verzorgen van de catalogus/programmaboekje. Veel mensen weten (nog) niet dat ik wel degelijk kan vormgeven!
Hier volgen een aantal pagina's uit de catalogus, die ondertussen ook te downloaden is op de site van http://www.lille.be/.
Samen met een andere deelnemer, Walter Bockx, werd ik dit jaar opnieuw verzocht gedichten te schrijven bij werken van de deelnemende kunstenaars. Walter en ik hebben deze onder elkaar verdeeld, terwijl we vorig jaar bij elk werk van de kunstenaars iets moesten schrijven. En het moet gezegd: zijn duidelijke, universele en verstaanbare gedichten contrasteren prima met mijn abstracte, vaak ingewikkelde taalcomposities. Zowel inhoudelijk als vormelijk.
Het wordt stilaan tijd om mijn amoebestatuut aan te vragen :)
*Gedicht bij werk van Anita Fleerackers:
De vloer is gestemd, nu
waaiert zij, rekt
zich het ritme, schikt
de ladder der muziek
(deze vrouw is immers opgetrokken
uit komma's en punten)
wanneer zij zich uitvouwt
in vier kwartieren, bubbels
uit de glazen met gekoelde wijn.
De balken galmen, fluisteren
nipt van beide.
*Gedicht bij werk van Marian Gios:
*Mavroki
Mijn oevers lopen over
mijn zwevende rib zet mij uit
mijn schoenen, warempel een
maat te klein voor jouw ego hoe organisch
kronkelen wij?
(misschien delen wij elkaar wel
beide, uit een serie 'vorige levens',
is de overschot slechts restvorm van een mal
die rondom ons werd gevormd op het moment
dat er voor het eerst sprake was van brokstukken
die uit de ruimte op ons kwamen toegesneld?)
uit welke vorm of tijd bestaan wij?
[O -vorm = knikkertijd
V -vorm = pubertijd
X -vorm = twijfeltijd]
...en over alle verschillen daar ergens tussenin
( =* -man -vrouw -kind ).
Ons hoofd draagt onwetend een embryo zie het
wenen, onze oevers lopen
over.
Labels:
catalogi,
gedichten,
kunstenaars,
publicaties
Beelden bij 'waar je naar zit te kijken'
Nu weet ik het wel zeker: er bestaat geen grotere inspiratiebron voor mijn artistiek werk op deze wereld dan Jo Govaerts!!
Reeds tijdens mijn studie Illustratie in Sint Lucas Antwerpen, had ik een grote zwak voor (het illustreren van) poëzie. Toen ik -intussen twee jaar geleden- op een doordeweekse dag in de plaatselijke bibliotheek 'Hanne Ton' vond tussen de vele ruggen, was mijn interesse meteen gewekt. Toevallig noemt mijn zus ook Hanne.
Het lijkt een klein mirakel dat ik de bundel zo laat heb ontdekt, terwijl in vroeger tijden geen enkel boek veilig was voor mij. Na het lezen ervan werd ik warempel nog nieuwsgieriger dan ik al was. Dankzij Google ontdekte ik dat de dichteres een blog heeft. En zo ging de bal aan het rollen. Het lijkt wel of voor het eerst 'alle' puzzelstukjes in elkaar passen. Nog steeds ben ik erg onder de indruk van dit alles, maar laat hier graag de illustraties voor zich spreken...
cover
Reeds tijdens mijn studie Illustratie in Sint Lucas Antwerpen, had ik een grote zwak voor (het illustreren van) poëzie. Toen ik -intussen twee jaar geleden- op een doordeweekse dag in de plaatselijke bibliotheek 'Hanne Ton' vond tussen de vele ruggen, was mijn interesse meteen gewekt. Toevallig noemt mijn zus ook Hanne.
Het lijkt een klein mirakel dat ik de bundel zo laat heb ontdekt, terwijl in vroeger tijden geen enkel boek veilig was voor mij. Na het lezen ervan werd ik warempel nog nieuwsgieriger dan ik al was. Dankzij Google ontdekte ik dat de dichteres een blog heeft. En zo ging de bal aan het rollen. Het lijkt wel of voor het eerst 'alle' puzzelstukjes in elkaar passen. Nog steeds ben ik erg onder de indruk van dit alles, maar laat hier graag de illustraties voor zich spreken...
cover
Labels:
boeken,
dichters,
hommage aan Jo Govaerts,
illustraties
Abonneren op:
Posts (Atom)