In de namiddag kwam illustratrice Gerda Dendooven optreden, samen met de Stedelijke Academie voor Woord en Muziek. Gerda vertelde op een geanimeerde en aanstekelijke manier haar beroemde verhaal 'Takkenkind'. Het verhaal gaat over een man en een vrouw die geen kindje kunnen krijgen, en er bijgevolg naar op zoek gaan. Zij illustreerde dit verhaal met haar inmiddels zo beroemd geworden silhouetten, in combinatie met een beamer die onderweg heel even roet in het eten strooide. Gelukkig was er de professionaliteit van Gerda nog!
De stukjes van Gerda werden afgewisseld met de kant-en-klaar uitgedoste personages uit haar overige boeken, vertolkt door de leerlingen van de plaatselijke academie. Zij zetten hun beste beentje voor, en zorgden voor een frisse, levendige vertaling van de teksten van Gerda. Ook hun rekwisieten waren bijzonder geslaagd en ook erg toepasselijk (waaronder een stoel met girafenpoten die tegelijk dienst deed als de muren van een huis).
De hamvraag die werd gesteld, en het ganse verhaal met de spreekwoordelijke rode draad aaneenreeg: "Is de angst werkelijk een onnozelaar zonder stijl, en de wolf gewoon een vies tandeloos mannetje?" (*uit: 'Een simpele dag').
Er was ook een bierviltjeswedstrijd verbonden aan Spraakwaterval, en de resultaten hiervan waren er ook te bewonderen.
's Avonds was het dan 'grotemensentijd'. De presentator van dienst was niemand minder dan Bart Van Loo. Hij had voor de gelegenheid vier gastsprekers uitgenodigd, waar hij op één of andere manier affiniteit mee heeft.
Op de achtergrond werden in het groot de portretten van de auteurs geprojecteerd. Een prima visuele knipoog van de hand van schilder Kris Gevers.
Om het geheel muzikaal op te luisteren werd beroep gedaan op de groep No Angry Young Man. Kortom; met de algemene kwaliteit zat het alvast snor.
Humogewijs -en bij wijze van voorgerecht- werden de gastsprekers eerst onderworpen aan een korte vragenlijst: Welk gerecht men altijd voor u klaarmaken? Welke roman zou iedereen gelezen moeten hebben? Wie is uw favoriete dichter? Wie mag van u de volgende Nobelprijs Literatuur winnen? Waar zou u graag willen wonen (favo's waren Engeland en Italië)? Waarom zijn vrouwen intelligenter dan mannen? Welke regel moet er op uw grafzerk komen? De antwoorden hierop stelden allerminst teleur.
Als eerste was Geert Van Istendael aan de beurt. Er werd duchtig gediscussieerd over taal in het bijzonder; de verbastering van de Nederlandse taal, de weerlegging van de stelling dat dialecten een bedreiging zouden zijn voor het Algemeen Nederlands, de betekenis van België en Brussel.
De volgende spreker was Benno Barnard, die kort sprak over zijn verblijf in Engeland. Beide auteurs kennen elkaar goed, wat zorgde voor vuurwerk.
Na de pauze was het de beurt aan Vitalski, waarvan recent het boek 'Ik slaap als een croissant' is uitgegeven. De Van Dale bleek wel de ster van de avond te zijn. Er werd verder gezinspeeld op wie van beide nu wel 'de grootste boekenkast' had, waarop Vitalski gevat antwoordde: "Gij hebt de grootste, maar ik heb de mooiste!" Er werd tenslotte uitgebreid ingegaan op het grote idool van Vitalski: Gerard Reve.
Als laatste was het de beurt aan Walter Van den Broeck, een geboren en getogen kempenaar die absoluut niet mocht ontbreken op het appèl.
De sprekers mochten elk op het einde van het gesprek ook een stukje proza en/of poëzie voorlezen.
Ik heb enorm genoten van al deze gastsprekers, vooral omdat het gevestigde waarden zijn in het literatuurlandschap met elk een unieke, geheel eigen invalshoek. De onliners en humor werden op een aangename manier afgewisseld met ernstige momenten. Zonder twijfel een topdag, en ik weet weer wat te lezen ondertussen.
