Vrijwilligersproject buitenland

Ik heb altijd al gezegd dat mijn leven pas echt zou beginnen op mijn 25ste. Het is mijn grote droom om in de nabije toekomst een aantal maanden naar het buitenland te gaan. Ik zou sowieso graag vrijwilligerswerk willen gaan doen in Zuid-Afrika. Om mijn reis (= verloopt via een organisatie) te kunnen financieren plan ik verschillende acties (= lees 'luiken'). Mijn reisplannen worden zo beetje bij beetje concreter.

Het eerste luik dat ik hiervoor heb georganiseerd was een kerstkaartenverkoop. Ik heb 500 kaartjes 'afzonderlijk' met de hand gedrukt. In totaal zijn het 100 pakketjes geworden. Elk pakketje telt vijf verschillende, klassieke, dubbelgevouwen kaarten. Inclusief enveloppen. Deze kaarten zijn uniek, origineel en ambachtelijk gemaakt. Ze worden verkocht aan de richtprijs van 8 EURO per pakketje.
Ik heb verschillende pistes uitgestippeld om mijn kaarten aan de man te brengen.

Voor deze actie kreeg ik ook steun van de dienst Cultuur van de gemeente Vorselaar. Zij publiceerden ter promotie van mijn kaarten een klein artikeltje in hun tweewekelijks infoblad.
De verkoop was een waar succes, en ik schonk -speciaal voor deze gelegenheid- 1/4de van mijn opbrengst aan het tekenschooltje waar ik lesgeef!

U kan vanaf nu de pakketjes ook individueel bestellen via vandeveldenele@gmail.com.

reeks van vijf verschillende kaarten, inclusief enveloppen
pakketje

alle pakketjes

de start van mijn kaartenverkoop op zaterdag 17 december in de bibliotheek van Vorselaar

originelen

promotieartikel in INFO VORSELAAR - 9 december 2011, met veel dank aan de dienst Cultuur van Vorselaar

Prijs !!

Twee jaar geleden ben ik begonnen met deel te nemen aan tentoonstellingen én wedstrijden. De periode daarvoor was ik er nog niet rijp voor, of ontbrak mij de tijd. Voor de tweede keer in mijn leven -de posters en gadgets die ik als kind vroeger won met teken- en kleurwedstrijden niet inbegrepen- heb ik een prijs weggekaapt!

Dit jaar vatte ik het ambitieuze plan op om aan drie verschillende wedstrijden tegelijk deel te nemen: de Cartoonale Olen, de Kinderboekenbeurs Bologna en de Jacques Gorus-prijs voor Grafiek. Uiteindelijk heeft enkel deze laatste groen licht gekregen. Ik kan de wedstrijden waaraan ik deelnam tot nog toe op één hand tellen, maar ik ben dan ook zeer selectief in mijn keuzes. Bovendien heeft elke wedstrijd zijn voorwaarden, en past je werk niet overal even goed in.

De Jacques Gorus-prijs voor Grafiek organiseerde dit jaar voor de derde keer een wedstrijd. Deelnemers tussen 18 en 45 jaar mochten deelnemen. Alle disciplines binnen de diepdrukgrafiek (*Deze techniek kenmerkt zich door het gebruik van een drukplaat (inktoverbrenger) waarin kleine verdiepte uitsparingen de inkt vasthouden.) waren toegelaten. Het thema was vrij en elke deelnemer moest twee werken inzenden, inclusief een CV. Er waren in totaal 18 deelnemers.

Ik was gaan spieken in de mailinglijst, en zag dat er grote namen als Kevin Vanwonterghem deelnamen. Uiteindelijk bleek Kevin niet bij de winnaars te zijn geëindigd. Zelf had ik iemand aanbevolen om ook deel te nemen aan de wedstrijd. Met haar heb ik na afloop van de uitreiking van de prijzen nog een leuk gesprekje gehad.

De prijzen bestonden uit een eerste prijs (= de winnaar) en twee eervolle vermeldingen, plus een gezamenlijke tentoonstelling in december 2012.

Voor mijn inzending heb ik mij gebaseerd op een beeld dat ik eerder had gemaakt bij een gedicht van Jo Govaerts. Dit beeld heb ik verder bewerkt en uitvergroot. Daar heb ik nog een tweede, aanvullend beeld aan toegevoegd. Zo kwam ik tot een tweeluik: 'De kleine man 1' en 'De kleine man 2'. Wegens gebrek aan materiaal en werkruimte, heb ik de beelden thuis met de hand en met een lepel afgedrukt. De techniek die ik gehanteerd heb is droge naald.

De uitreiking van de prijzen vond plaats op zaterdag 3 december 2011 om 19 uur in atelier Jacques Gorus. Alle werken van de deelnemers waren er te bezichtigen. Leonor Wiesbauer bleek voorzitter te zijn van de jury. Van haar kreeg ik destijds 'antropologie' gedoceerd aan Sint Lucas Antwerpen. Zij heeft gedurende de vorige twee wedstrijden in de jury mogen zetelen, maar deze keer was ze gepromoveerd tot voorzitter. De jury zelf bestond uit drie professionele vakmensen.

Leonor -'Noortje' voor de kenners- deed verslag in drievoud. Na een korte inleiding over het hoe en waarom van de wedstrijd, las zij een filosofische tekst voor over kunst en ethiek van de Engelse auteur Oscar Wilde. 
Tot slot werd het juryverslag voorgelezen, en werden de winnaars bekend gemaakt. Daaruit bleek onder meer dat, ondanks de hoge kwaliteit van de werken, de jury bij de eerste aanblik al wist wie de winnaars waren. Binnen deze drie winnaars werd het echter zéér moeilijk om een definitieve rangorde op te stellen.  
"Moet de jury kiezen voor het gedurfde, naïef-narratieve (hierbij dacht in spontaan aan mijn werk), of kiest ze voor het klassieke, eerder 'juiste'?", las de voorzitter voor. Toen kreeg ik plots mijn naam te horen. Ik wist eerst niet wat mij overkwam, maar ik kreeg wel degelijk een eervolle vermelding van de jury! De andere eervolle vermelding ging naar Emma Vardanian, en de winnares van de avond was Natali Sarkisyan. Allebei hebben ze een Master in de Grafiek behaald.

Ik was vooral zeer blij dat men bij de beoordeling van mijn werk niet heeft gelet op 'afwerking'. Mijn drukken vertoonden immers onregelmatigheden, en ik weet zeker dat -indien ik een professioneel atelier ter beschikking had- deze fouten vermeden hadden kunnen worden. De jury heeft gelukkig vooral rekening gehouden met visie, inhoudelijke en technische kwaliteiten. Ik zal maar zwijgen over mijn kaders uit den Hema...

Ik ben steeds in mijzelf blijven geloven (anders neem je natuurlijk niet deel aan een wedstrijd) en ik ben zéér blij met mijn prijs, ook al is het dan in een andere discipline dan de mijne.

Na afloop van de prijsuitreiking heb ik nog een goed gesprek gehad met de voorzitter. Deze uitwisseling/reflectie -in combinatie met het juryrapport- geven mij een veel helderder inzicht dan het oppervlakkige 'mooi' dat ik soms te horen krijg. Dat doet deugd.
De voorzitter vertelde dat ze mijn werk gedurfd vond, maar dat ze technisch gezien al sterkere dingen van mij gezien had. Techniek kan je echter niet 'zomaar tevoorschijn toveren'. Tijdens mijn opleiding aan Sint Lucas heb ik begrepen dat zoiets voor een stuk aangeboren is. Ik heb het met mijn eigen ogen moeten vaststellen bij enkele van mijn klasgenoten. Als je dit in aanleg hebt en je kan het combineren met allerlei andere zaken, dan heb je de formule om de allerbeste te kunnen worden in je vakgebied. Het levende bewijs hiervan heeft bij mij in de klas gezeten.

Deze prijs heeft mijn zelfvertrouwen een enorme boost gegeven. Het vormt zeker en vast een motivatie om aan meer wedstrijden deel te nemen met nóg beter en sterker werk. Ik beschouw het als een bewijs van mijn 'kunnen', en daar mag ik trots op zijn.

Wens je een bezoek te brengen aan atelier Jacques Gorus? Raadpleeg dan hun website http://www.jacquesgorus.be.

mijn prijs
 
'De kleine man 1'

'De kleine man 2'


affiche prijsuitreiking


enkele reacties (ook van enkele juryleden) uit het gastenboek

Illustraties nieuwsbrief één Boekenkaravaan

De eerste nieuwsbrief van de Boekenkaravaan voor het nieuwe schooljaar is verschenen, met daarin -bij elke rubriek- vier paginabrede illustraties van mij. De nieuwsbrief is aan zijn tweede jaargang toe, en verschijnt tweemaandelijks.

Bedoeling hiervan is elke Boekenkaravaanschakel op de hoogte te houden van het reilen en zeilen van de Boekenkaravaan. Bovendien vind je er een hoop nuttige tips en weetjes in terug. Voor het eerst wordt de nieuwsbrief ook verder verspreid dan louter naar de vrijwilligers: bibliotheken, uitgeverijen, scholen, samenwerkingsprojecten...

Bij elke nieuwsbrief wordt er rond een thema gewerkt. Het is de bedoeling dat ik per nieuwsbrief, naast een beetje redactiewerk, vier of vijf illustraties maak. Voor elke nieuwsbrief gebruik ik een andere techniek, om het een beetje uitdagend te houden. Niet alleen voor de lezers, maar ook voor mijzelf. Er wordt over gewaakt dat de vier illustraties onderling telkens wél goed bij elkaar aansluiten.

Een team van elf redactiemedewerkers heeft enthousiast aan de nieuwsbrief gewerkt. De kers op de taart vormt het fantastische interview met peter Carll Cneut, afgenomen door Elisa Hulstaert en Vanessa Vermeulen. Als techniek voor de uitwerking van mijn illustraties is gekozen voor kleurpotlood.  
Nadine Heidbrink is de vormgeefster, en gaf het geheel een nieuw kleedje. De doelgroep voor deze nieuwsbrief is zeer divers, maar vooral volwassenen vormen de boventoon.
32 pagina's leesplezier gegarandeerd. Het belooft, zowel redactioneel als illustratief, een heel vruchtbaar jaar te worden! Ik voel het aan mijn kleine teen.

illustratie bij rubriek: 'Over boeken en lezen'

illustratie bij rubriek: 'Praktijkwerking'

illustratie bij rubriek: 'Praktisch'

spread (*'6de Boekenkaravaangazet, Nieuwsbrief van de Boekenkaravaan - een initiatief van Leesweb vzw, November 2011')

spread

spread

Miro

Voor de geboorte van Miro heb ik verschillende onderdelen gecreëerd, zeg maar n'een hele menu. Ik wijk graag af van het klassieke geboortekaartje. Zoals hieronder te zien, is het kleurenpalet een assortiment van blauw geworden: tweekleurendruk met verschillende schakeringen koningsblauw.
Tijdens het ontwerpproces start ik altijd met een origineel prototype, meestal op ware grootte. Na goedkeuring wordt het originele ontwerp dan bijgewerkt, nagemaakt en/of afgewerkt voor druk. In overleg met de drukkerij wordt dan bekeken wat de mogelijkheden zoal zijn om de ontwerpen op grotere schaal en in meerdere oplages uit te voeren.

Allereerst heb ik een T-shirt op maat gemaakt én bedrukt. Op de tekening staat een baby die met blokken speelt. Om dit beeld te verkrijgen, heb ik met enkele scherpe mesjes -een zeef voor zeefdruk heb ik zelf nog niet- twee versies van deze afbeelding uit twee verschillende stukjes linoleum (*soort van zacht hout) gesneden. Linoleumsnede is, binnen de Grafiek, een hoogdruktechiek waarbij het bovenliggende gedeelte wordt afgedrukt.
Het ene stukje linoleum heb ik ingeïnkt en afgedrukt met zwart, het andere erover met blauw. Op deze manier krijg je een gelaagdheid, en ook een zekere diepte.

In het tekstje dat op het kaartje staat, komen ook '10 vingertjes, 10 teentjes' voor. Dit bracht mij op een idee voor het ontwerp van het doosje met de doopsuiker.
Om in de lijn te blijven van het T-shirt, heb ik het doosje opgevat als een blok. Als het doosje bovenaan gesloten is, zijn de vingers van de moeder en de vader symbolisch in elkaar gestrengeld. Daaruit is Miro geresulteerd.
De plattegrond en de handen van het doosje kunnen via een professioneel tekenprogramma (= Photoshop, Illustrator, InDesign,...) op de computer worden getekend.
Als extra element heb ik nog een button ontworpen met zijn naam op.

Miro: het volledige assortiment (= T-shirt met opdruk, kaartjes, doosje doopsuiker, button)

originele 'prototype' T-shirt; gemaakt met naald en draad en bedrukt in twee kleuren blauw en zwart

doosje voor doopsuiker: op elke kant van de kubus is één letter bedrukt in zwart en blauw
detail doosje doopsuiker: de vingers van de vader en de moeder zijn in elkaar verstrengeld en worden samengehouden door langs duim en pink een kleine inkeping te maken

detail doosje doopsuiker wanneer het geopend is

kaartje Miro met enkele concrete cijfers en gegevens, opgevat als 'kledingetiket'

button Miro

Bezoek aan het MAS

Heel af en toe krijgt mijn vader gratis tickets voor één of ander evenement, maar vooral: hij weet dan perfect bij wie hij hiervoor moet zijn! Zo herinner ik mij een bezoek van enkele jaren geleden aan een groots opgezette tentoonstelling in Brussel. Dit was ter gelegenheid van de inhuldiging van de 'Prinses Elisabethbasis' (*Dit is een Belgisch poolstation op Antarctica. De basis is genoemd naar kroonprinses Elisabeth, de oudste dochter van Filip en Mathilde).
Mijn vader kreeg destijds twee uitnodigingen, omdat een deel van het bedrijf waar hij werkt heeft meegeholpen aan de opbouw van dit station. Ik ben de enige thuis die hier enige interesse voor heeft. Tot op heden laat dit evenement nog steeds een diepe indruk op mij na.

Om diezelfde reden kreeg mijn vader twee tickets voor het MAS (= Museum Aan De Stroom, http://www.mas.be) in Antwerpen. Een bezoek aan dit museum stond al lang in mijn agenda gepland, en nu is het er dus eindelijk van gekomen. Ik ging er naartoe met een goede vriendin.

Het museum telt ruim tien verdiepingen en herbergt, kort samengevat, een compilatie van de mooiste schatten uit diverse musea in gans Antwerpen. Elke verdieping werkt met een thema, en de haven speelt een belangrijke rol. Ik was letterlijk 'overdonderd' door wat er allemaal te zien was. Het is voor mij onmogelijk om dit in woorden te vatten, dus breng ik verslag uit van deze dag in beelden.

Ik kan u verzekeren: wie dit museum bezocht heeft, kent de geschiedenis van Antwerpen op zijn duimpje. Het valt aan te raden het museum op verschillende momenten te bezoeken, omdat er zoveel te zien is. Geniet mee!

'liefdesthermometer'

"Hij is groot en ik is klein, en da's niet eerlijk, o nee."

afvalindustrie

het kleinste bootje ter wereld

'kies uw schip': uitzicht vanop het panorama, enkele minuten na zonsondergang

Letterdoos

Ik heb altijd al een zwak gehad voor stempels. Tegenwoordig maak ik er zelf.
In mijn verzameling zitten ook een aantal doosjes met stempelletters. Toen ik onlangs dit doosje opende, kwam ik tot de ontdekking dat er letters waren afgedrukt op de bodem. Als je heel goed kijkt, zie je één blanco vakje. Deze letter werd tot op heden (nog) niet gebruikt. Alleszins een leuk effect!

Kaartjesmania

Toen ik nog Illustratie studeerde aan Sint Lucas in Antwerpen, kregen wij in het tweede jaar de opdracht om wekelijks een postkaart te maken. Ik herinner mij nog goed dat ik daar altijd geweldig tegenop zag. Hoe hard ik ook mijn best deed, het ging mij niet echt af.

Je bent nooit te oud om te leren, dus besloot ik de oefening anno 2011 nog eens te herdoen. Ik nam mij voor om de maand september eens duchtig onder de loep te nemen.
Het concept is simpel: van elke dag een samenvatting maken. Er is altijd wel iets dat je aanspreekt; een moment, ervaring, herinnering, emotie, ...

Het was niet makkelijk, maar ik heb eruit geleerd dat het belangrijke opstapjes kunnen zijn om creatief en probleemoplossend te leren denken. Daarnaast ontwikkel je bepaalde ideeën, en onbewust ben je bezig met zaken als vormgeving en bladspiegel.
Gezien het vluchtige medium -en het feit dat ik zelden of nooit voorschetsen maak- zou dit in feite een kolfje naar mijn hand moeten zijn. Of dat klopt laat ik volmondig aan u over. Mijn conclusie: Ik ben weer gegroeid!

de maand september in 26 persoonlijke beelden (= volgens mijn jaargang ;)),
inclusief kaftje

Jeugdboekenweek 2012: Dieren

Op maandag 31 oktober 2011 bracht ik een bezoek aan de Boekenbeurs in Antwerpen. Het is dé uitgelezen plek om boeken aan te schaffen die je altijd al wilde hebben.
'Tikken tegen de maan', samengesteld door dubbeltalent Joke van Leeuwen, is er daar eentje van. Ik vind het voorlopig één van de beste publicaties die er binnen het genre van de kinderpoëzie te verkrijgen zijn. 50 kindergedichten worden ondersteund door 48 illustraties. Het is een uitgave van Ons Erfdeel vzw.
Ik heb er de bladzijden uitgenomen die mij het meeste aanspreken. Begin dit jaar was er nog een grote overzichtstentoonstelling te zien in De Lakenhal te Herentals.

Als kersvers redactiemedewerker en illustratrice van de nieuwsbrief van de Boekenkaravaan, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om een lezing bij te wonen.

Zie hier het verslag:

Geen betere manier om kinderen in contact te brengen met boeken, dan een jaarlijks bezoek te brengen aan de Boekenbeurs in Antwerpen. Deze vindt ieder jaar plaats in november, en biedt een aantrekkelijk programma voor jong en oud.

Gedurende deze Boekenbeurs worden heel wat nevenactiviteiten georganiseerd. Zo werd er op maandag 31 oktober een lezing gegeven door Stichting Lezen, in samenwerking met Boek.be. Stichting Lezen is een organisatie die leesbevordering stimuleert, en streeft naar een betere leescultuur in Vlaanderen. Deze lezing stond tevens in het kader van de leerkrachtendag voor het basisonderwijs.

Tijdens de voorstelling werd het thema van de Jeugdboekenweek 2012 toegelicht, en dat is dit jaar Dieren. Men wil dieren voorstellen zoals ze in het echt zijn. Boeken als Vos en Haas zijn hier volledig uit den boze.

De Jeugdboekenweek vindt plaats van 10 tot 25 maart 2012. Alle openbare bibliotheken nemen deel aan dit initiatief. Zij proberen boeken meer onder de aandacht te brengen door bijvoorbeeld jeugdauteurs en illustratoren uit te nodigen, voorleesmomenten, workshops en activiteiten te organiseren.

Verder zijn er –in samenwerking met Boek.be- zes boekenpaketten samengesteld voor elke leeftijdsgroep van het basisonderwijs. Eén ervan is speciaal uitgewerkt voor kinderen die moeilijk of niet graag lezen. Elk pakket bestaat uit zes boeken met uiteenlopende genres. Allemaal gaan ze op één of andere manier over dieren. De verscheidenheid is groot: poëzie, woordeloze prentenboeken, kartonboeken, voorleesboeken, informatieve en educatieve boeken, een klassiek boek over de geschiedenis van de dierentuin, en zelfs een geïllustreerde dierenatlas. Voor elk wat wils.

Naast deze boekenpaketten is er heel wat promotiemateriaal verkrijgbaar, zoals een affiche, stickers, ballonnen, een vlaggenlint en een strijklogo. Als ‘extra’ gadget is dit jaar gekozen voor een verrekijker, waarmee je dieren kan spotten. Voor al dit verzorgde, prachtige beeldmateriaal én de erg toepasselijke typografie zorgden respectievelijk illustrator Carll Cneut (tevens peter van de Boekenkaravaan) en vormgever Kris Demey. Je kan al deze materialen bestellen via de site http://www.jeugdboekenweek.be. Hier vind je trouwens tal van nuttige leessuggesties. Primeur: begin februari wordt er een speciale website voor kinderen gelanceerd! Alvast iets om naar uit te kijken dus.

Tot slot kwamen er nog twee leerkrachten tips geven over voorlezen in de klas. De ene leerkracht geeft les in het tweede leerjaar van het basisonderwijs. Zij maakt in haar klas gebruik van de Boekenbeesten. Deze kan je terugvinden op de site van Boek.be. Aan de hand van deze personages kunnen de kinderen kenbaar maken welk soort boeken hen het meest interesseren. Dit maakt het voor hen ook een stuk makkelijker om een keuze te maken uit het grote aanbod. Elke week staat er een ander Boekenbeest in de kijker. Je kan hier als leerkracht op inspelen door het Boekenbeest te laten voorstellen op een originele manier, via muziek enz... Er bestaat ook een Boekenbeestenquiz (zie http://www.boek.be). Een andere tip die zij meegeeft, is sfeer scheppen. Kies een plek voor je klas zoals een zolder, een kelder, en zorg voor aangenaam comfort zoals bijvoorbeeld knusse kussentjes,...

Hoe worden de ouders betrokken bij dit gebeuren? Er worden regelmatig infomomenten georganiseerd. De moeilijkheidsgraad van de boeken wordt kenbaar gemaak door gebruik van het ‘vijfvingersysteem’.

De andere leerkracht geeft les in De Toren van Babel. Dit is een Secundaire school, waar verschillende talen worden gesproken. De leerkracht legt uit dat de leerlingen door hun taalachterstand nood hebben aan boeken met een goede basis. Het vormt daarom geen uitzondering dat deze leerlingen boeken lezen die normaliter bestemd zijn voor het basisonderwijs. De Boekenbeesten zijn laagdrempelig, en bijgevolg uiterst geschikt voor anderstalige kinderen. Zij vinden dit net leuk!

Als je als leerkracht enige luxe hebt, is het zinvol om met kleine leesgroepen te werken van bijvoorbeeld vier of vijf kinderen. Misschien kan je vertrekken van het Boekenbeestenlied... Verder kan je het voorlezen afwisselen met momenten dat de leerlingen zelf lezen. Beloningen werken effectief: bij elk gelezen boek verdienen de leerlingen een diploma en stickertjes. Dit motiveert hen nóg meer om te lezen.

Interessante sites om te raadplegen:

http://www.stichtinglezen.be

http://www.boek.be

http://www.jeugdboekenweek.be

affiche jeugdboekenweek 2012 (= beeld: Carll Cneut, typografie: Kris Demey)
cover

gedicht en illustraties: Wim Hofman

gedicht: Gerard B. Berends, illustratie: Mieke Lamiroy

gedicht: Jaap Robben, illustratie: Sebastiaan Van Doninck

Kleine kunstenaars

Sinds september geef ik op zondag ook les in een plaatselijke tekenschool. Aangezien het om een groep van om en bij de 30 leerlingen gaat, zijn we met twee leerkrachten om alles in goede banen te leiden. De leeftijd van de leerlingen schommelt tussen 6 en 12 jaar. Soms wordt de groep apart onderverdeeld en begeleid.
Het is vooral de bedoeling dat de leerlingen zich kunnen uitleven. De appreciatie die je van hen krijgt doet mij persoonlijk veel deugd.

Volgende foto's brengen kort verslag uit van hoe het er bij ons aan toe gaat.

opdracht mode: bustes versieren met crêpepapier (merk de stoere tatoeage op ! ;))

opdracht knutselen: locomotief én treinwagons

opdracht schilderen op doek: stilleven als vertrekpunt