"Ik wil beelden maken die nog niet gezien zijn, en volstrekt mijn eigen stempel drukken als graficus en illustrator."


maandag 12 augustus 2024

Sentiers d'Art Tour, een bijzonder kunstpad

Het langeafstandswandelpad Sentiers d'Art in de streek Condroz-Famenne (gelegen in de provincie Namen) strekt zich uit over bijna 155 km door de gemeenten Assesse, Ciney, Gesves, Hamois, Havelange, Ohey en Somme-Leuze. Het hele traject is bezaaid met meer dan 55 kunstwerken in de natuur (= land-art). 

Ik koos het verlengde hemelvaartweekend uit om (al) een deel van dit kunstpad (wat nog vrij recent is aangelegd) af te leggen. Europ Avonture verzorgde andermaal mijn logies. Uiteraard was ik volledig afhankelijk van de weersomstandigheden en verwachtte ik het allerergste, aangezien het nu al meer dan een half jaar onophoudelijk aan het regenen is (tenzij uitzonderlijk niet tijdens mijn recente driedaagse Eislek Trailavontuur). 
Mirakels bestaan kennelijk, want ook nu had ik drie dagen lang droog en zonnig weer. Bij thuiskomst begon het te regenen, dus de timing kon weeral echt niet beter zijn. Wonderen bestaan! In elk geval kon ik mijn regenjas gewoon thuis laten (wat een comfort in deze barre tijden!) en zorgeloos genieten van al het moois dat ik tegenkwam. 

Ik boekte een kamer voor de eerste nacht in Ciney als uitvalsbasis, en kwam terecht in een stijlvolle bed and breakfast in het hartje van de stad, waar bij het ontbijt zelfs pannenkoeken werden gebakken. Tot mijn grote ergernis rijden er op feestdagen in de omgeving van Ciney helemaal geen bussen. Kortom, ik moest heel het traject van Ciney naar mijn eerste accommodatie in Sorée (12 km) te voet afleggen... en dit constant langs een snelweg!! De snelste route is, logischerwijs, immers via de snelweg. Binnendoor wandelen of een taxi bestellen staan beide niet in mijn woordenboek. Gelukkig heb ik de zon een ganse dag aan mijn zijde, al moet ik natuurlijk mijn koffer en rugzak ook nog meesleuren. Ik wandel tegen de richting in, maar het blijft een levensgevaarlijke operatie. De mensen verklaren mij vast voor gek, maar een andere keuze is er niet voor mij. 
Halverwege stopt er toch een Nederlandse chauffeur (zo te oordelen een vader met zijn tienerdochter die op vakantie zijn ), met de vraag of ik eventueel een lift wil. Het ziet er zeker oké uit, maar ik ga niet in op het aanbod. Het is vandaag heerlijk weer en ik heb immers een ganse dag om op mijn bestemming te geraken. Het schiet aardig op, dus ik zal er sowieso veel te vroeg zijn. 

Uiteindelijk bereik ik mijn eindbestemming ruim een uur op voorhand. Ik vind nergens een gecshikt bankje in de buurt om te picknicken, dus waag ik het erop en nestel mij onder een grote boom in de privétuin van bed and breakfast La Haie Bohaine
Na een tiental minuten komt er man op mij af. Hij stelt zich voor als Marc, de eigenaar van de b&b. Ik denk dat ik een uitbrander ga krijgen omdat ik hier niet mag zitten, maar integendeel. Deze man spreekt mij vriendelijk aan. Ik leg hem uit dat ik zijn gast ben, maar helaas nog te vroeg ben om in te checken. Dit vormt geen probleem voor hem. Zijn vrouw komt er bij staan. Ze kijken me vol ongeloof aan als ik hen vertel dat ik helemaal te voet ben gekomen vanuit Ciney: "...Maar had ons toch even gebeld!" Tsja, ook dat staat niet in mijn woordenboek. 
Ze spreken zeer slecht Nederlands. Uiteindelijk ben ik nog een uur lang met hen in gesprek... en dat in mijn beste schamele Frans. Het is ongelooflijk dat er nog zo'n vlotte conversatie op gang komt, en het is alleen maar goed om mijn Frans te oefenen. Zo heb ik het graag.
Eenmaal binnen gekomen tref ik de grootmoeder van de man des huizes aan. Zij verblijft permanent in de bed and breakfast. Ik merk aan alles dat zij de baas is. 
Er zijn verder 2 kamers vrij, waarvan ik er 1 mag huren. Het is een enorm ruime kamer. Ik ben in mijn nopjes. Vooraleer ik naar mijn kamer ga, weet de gastheer mij nog heel wat nuttige informatie mee te geven. Hij neemt er duidelijk zijn tijd voor. Erg fijn! Ik ben de enige gast, dus mag ik gebruik maken van het privéterras. Het is de bedoeling dat ik de volgende etappes afleg op 3 dagen: Sorée-Gesves, Gesves-Jallet, Jallet-Sorée (= een luswandeling van ongeveer 65 km lang). Ik ben er helemaal klaar voor. De eigenaar wijst mij erop hoeveel geluk ik wel niet heb met het weer. Het lijkt bijna of hij jaloers is! 

Na een stevig ontbijt (met alles erop en eraan, uitstekende streekproducten,...) vat ik de tocht aan op vrijdagochtend 10 mei 2024. Het valt mij meteen op dat er heel veel windmolens zijn in de omgeving. Ik was nog niet eerder in deze streek. Het landschap is veel glooiender, en de hoogteverschillen veel geringer dan pakweg in de provincie Luxemburg. Het eerste kunstwerk doemt op. Ik maak er een sport van om telkens een selfie te maken met het kunstwerk. 
Af en toe ligt het kunstwerk een stukje verder van de weg. Het blijft dus zaak om alert te zijn. Ik volg de markeringen en heb een kaart als back-up waar ik helaas niet naar kijk, dus halverwege geraak ik toch even verdwaald. Er staat namelijk een luswandeling op de kaart 'binnen de grote lus', met andere woorden je komt ergens terug op hetzelfde punt uit om van daaruit weer verder te gaan... maar dat had ik over het hoofd gezien. Ik kom inderdaad op hetzelfde punt uit (en ben daardoor dan ook een beetje verbaasd en verward). Ik ga uiteindelijk toch, zonder het te weten, even de goede kant op maar raak het spoor daarna alsnog even bijster. Ik mis hierdoor 2 kunstwerken. Jammer! 

Ik geraak tijdig bij mijn volgende overnachtingsplaats At Home. Gelukkig wist Marc mij te vertellen dat de bewoners niet thuis zijn. Hij gaf mij de code om binnen te geraken. Deze informatie heb ik niet gekregen van de organisatie, wat mij toch een absolute vereiste lijkt! Uiteindelijk moet ik de eigenaars toch even bellen, in verband met de afspraken voor het geleverde ontbijt. Na het telefoontje merk ik op dat er in de kamers verschillende qr-codes zijn om te scannen. Op deze manier heb ik uiteindelijk alle nodige informatie gevonden. Oeps, de technologie staat ook niet stil! 
Ik neem een douche en geniet van alle faciliteiten van de kamer. Er is ook een privé-jacuzzi. De volgende ochtend wordt het ontbijt keurig om 8 uur geleverd, waardoor ik deel 2 van mijn tocht op tijd kan aanvatten. Weer heel wat nieuwe kunstwerken om te ontdekken vandaag. De zon doet ook weer flink mee. Het scenario kan warempel niet beter zijn! 

Straks komt de eigenaar van La Haie Bohaine mij ophalen aan het eindpunt in Jallet. Het hotel in Jallet was immers volgeboekt. Het is weerom een prachtige route. Toch let ik even niet goed op en mis blijkbaar een afslag meteen in een bocht naar rechts, een bospaadje in. Ik ben al ver wanneer ik het opmerk, en hierdoor komt er nog eens 5 km extra bij op de teller. Er ligt een goed restaurantje in de buurt van Jallet, en hiervoor ga ik eveneens enkele kilometers van het wandelpad voor de lunch. Uiteindelijk blijkt het de moeite waard. 
Ik zet mijn tocht verder. De paden zijn op veel plaatsen erg modderig geworden door de vele regen van de afgelopen maanden. Hier en daar is het echt jongleren om de diepe plassen te vermijden, maar af en toe is er geen ontkomen aan. Ach, gelukkig heb ik hoge wandelschoenen aan. Op het einde van de dag komt de eigenaar mij mooi op tijd ophalen. Ik krijg mijn kamer terug en geniet nog even na op het terras. Voor zondag voorziet de eigenaar speciaal een maaltijd voor mij. Ik geef mijn keuze door. 

De laatste dag van mijn wandelroute breekt aan, en Marc brengt mij terug naar het punt waar hij mij gisteren ophaalde. Het traject loopt vandaag van Jallet terug naar Sorée. Onderweg staan er bijenkasten, op een paar honderd meter van waar ik wandel. Ik maak mij vlug uit de voeten! Weerom is het een prachtige etappe. Dit nodigt uit om de vervolgetappes te doen, maar dat zal iets voor een volgende keer zijn. De vele foto's zeggen hopelijk alles. 

De harde cijfers (exclusief de wandeling van Ciney (12 km) naar mijn eerste accommodatie in Sorée): 

88899 voetstappen, 5634 calorieën verbruikt, 66,80 kilometer afgelegd (bij benadering)

data wandelingen: 10, 11 en 12 mei 2024

Meer informatie? www.sentiersdart.be en www.europavonture.be

                                       

'l'Arbre Mobile'

'Sphère', in het dorpscentrum van Sorée

deze koeien zien blijkbaar niet zoveel voorbijgangers passeren, ofwel zijn het gewoon heel sociale en nieuwgierige dieren :)

'Capteurs de rêve'

'Capteurs de rêve': detail

'Flumel'

Enkele dichtregels binnenin het kunstwerk 'Trivouac'



de lente is in het land...

het laatste kunstwerk op dag 2: 'Le Veilleur'

'Companion'


'Arkki'

'Demain': detail (kunstmatige fossielen)

het majestueuze 'Château de Haltinne', helaas geen tijd om het van naderbij te bekijken :(

'Sous son Aile', in sommige kunstwerken is het toegestaan om te picknicken of de nacht door te brengen, maar hier geldt de regel: eerst is eerst!

opgepast, bijenkasten langs de weg!

'Intersection'

ik passeer onder andere een grote paardenmanege


'Chère Terre', ofwel een brief aan de Aarde (zou ook wel in mijn tuin mogen staan :))

'Korowaï', multifunctionele overnachtingsplek

het lijkt wel een grot vol stalactieten en stalagmieten, maar het is de vilten binnenkant van het kunstwerk 'Transhumance' (detail)

'Transhumance'

'Symbioses'

'Welcome', er worden voortdurend werken (mede door hun vergankelijkheid) geschrapt of toegevoegd aan de brochure, dit is een voorbeeld van een vroeger werk dat niet meer op de officiële brochure staat

'Triskelé'

'Sans réfuge ou nus comme un ver' (kunstwerk linksboven)


rara, waar staat het kunstwerk?

de geuren en kleuren van de lente...

het allereerste kunstwerk op mijn tocht, in  de velden van Sorée: 'The macromolecule'

de vele windmolens en een staalblauwe hemel, omgeving Sorée (een reusachtig gevaarte als je er vlak naast staat!)

maandag 22 april 2024

Eindelijk, het Escapardenne Eislek Trail

Het was al vele maanden geleden, maar nu kon ik er (mits wat gepuzzel) maar liefst 4 dagen tussenuit. Ik schreef mij in via reisorganisatie Europ' Avonture om de eerste 3 etappes af te leggen van het Escapardenne Eislek Trail. Enkele jaren eerder waagde ik mij ook al aan de laatste 2 etappes, maar zonder veel succes. Het waren toevallig de 2 warmste dagen van het jaar (ruim 40° celcius!), en dat in combinatie met een overvolle rugzak van om en bij de 13 kg 2 loodzware etappes afleggen was een beetje té veel van het goede. Ik besloot destijds om mijn tweede wandeldag te annuleren, versierde een gratis taxi naar la Roche-en-Ardenne en genoot aldaar van nog twee heerlijke dagen nagenieten met mijn voetjes trappelend in de verkoelende Ourthe

Deze keer een totaal ander verhaal. Het is al maanden volop aan het regenen, maar ik slaag erin om het maar liefst 3 volle dagen droog te houden. Alsof de goden ermee gemoeid zijn. Sterker nog, de 2 laatste dagen van mijn trip komt de zon er volop door en kan ik alsnog genieten van prima lenteweer. De weercondities zijn ideaal, en bovendien ook prima getimed in functie van het wandelschema. Europ' Avonture regelt het transport van mijn bagage, alsook mijn accommodaties. Hierdoor kan ik het stellen met een rugzak van rond de 8 kilo, waarvan de helft bestaat uit een lunch, ettelijke snacks en een ruime 2 liter water. Ook haal ik mijn wandelstokken nog eens van stal, en dat blijkt vooral nodig op de eerste etappe met al die kuitenbijters. Ik dacht er deze keer aan om een apart lijstje samen te stellen van alle benodigdheden, voor mijn wandelvakanties in de toekomst. Dit bespaart mij voortaan kostbare inpaktijd. Gelukkig is het droog, dus mijn regenjas hoeft al niet mee in de rugzak.

Het wordt uiteindelijk een heerlijke driedaagse. Ik geniet volop van de lente, het seizoen waar alles volop in bloei staat. Het wandelen verloopt soepel en zonder enig probleem. De verwachte stijfheid, de volgende dagen, blijft beperkt tot het absolute minimum. Zoals steeds is er ook dit keer geen sprake van blaren op de voeten. Goed materiaal doet wonderen! 

Na een lange rit met trein en bus (én enige research vooraf op google maps) kom ik uiteindelijk toe in het afgelegen dorpje Kautenbach, gelegen in het noorden van het Groothertogdom Luxemburg. De eerste etappe (meteen de moeilijkste én de zwaarste) loopt van Kautenbach naar Clervaux. Ik logeer in een eenvoudig hotelletje (overigens het enige in het dorpje, dat verder slechts uit een handvol straten en enkele huizen bestaat). Het is overal merkwaardig rustig, en dat zal ook de ganse trip zo blijven. Ik krijg een eenvoudige kamer en een stevige maaltijd. Dat volstaat om de volgende ochtend de pittige tocht aan te vatten. 
Rond half 9 vertrek ik aan de kerk van Kautenbach. Ik oriënteer mij simpelweg op de rivier de Wiltz, die mij altijd vergezelt tijdens de tocht. Uiteraard is er de prima bewegwijzering (door simpelweg de markering van het blauwe golfje te volgen). Rond half 6 kom ik toe in Clervaux. Hier was ik eerder al eens geweest met mijn zussen, maar dat is ondertussen  ook alweer enkele jaren geleden. Gelukkig weet ik bij aankomst spontaan de weg nog naar hotel Koener te vinden. Daar krijg ik een mooie, grote kamer en een heerlijk gastronomisch driegangenmenu. 

Van Clervaux gaat het de volgende dag verder naar Asselborn. Een mooie, zonnige wandeldag waar de temperaturen langzaam klimmen naar maar liefst 23 graden. Alweer ben ik bijna de enige wandelaar, en dat verbaast mij ten zeerste. Uiteindelijk hoor ik in de verte kinderstemmetjes. Ik kijk op mijn kilometerteller. Daar komt plotsklaps de Moulin d'Asselborn in zicht. Mijn overnachtingsplek voor vandaag. Helaas geraak ik niet op de wifi. Ik vraag een andere gast of hij even het weerbericht wil checken voor morgen. Dat ziet er prima uit, dus ik hoef mij zeker geen zorgen te maken. 
Het is een schitterende locatie, ideaal voor gezinnen met kinderen want er is ook een speeltuin. Ik krijg een kamer met zicht op het binnenplein. Alweer uitpakken en inpakken (=lees: alles voorbereiden voor de volgende wandeldag). Een douche doet altijd wonderen na een warme dag. 

De volgende dag gaat de reis verder naar Houffalize. Zéér bekend terrein voor mij. Ik kom toe in het voor mij zo vertrouwde hotel Du Commerce. Op het moment van schrijven zijn ze het hotel aan het verbouwen, en momenteel zitten ze nog maar in fase 1. De receptioniste herkent mij nog: "Jij was hier eerder al". Deze keer krijg ik een kamer op de derde verdieping. Het prima driegangenmenu is alvast een prima afsluiter van mijn vakantie. Ik was erg toe aan deze korte minibreak. Weldra brei ik er nog een vervolg aan door een stuk te wandelen van het Sentiers d'Art Tour. Hopelijk in even (uitzonderlijk) goede weercondities.... En ach, die laatste etappe van het Eislek Trail pik ik later wel weer op maar dan in het tussenseizoen. 

De harde cijfers: 96230 voetstappen, 5506 calorieën verbruikt, 66,06 kilometer afgelegd (bij benadering)

data wandelingen: 12, 13 en 14 april 2024

Meer informatie? https://europaventure.be/nl/ en https://www.trekkings.be/escapardenne.htm

heerlijk gastronomisch dineren in een ****sterrenhotel

...en uiteraard hoort daar een gepast wijntje bij, want je bent een levensgenieter of je bent het niet!

volop genieten van de lente

het kasteel van Tavigny

de kilometerpaal geeft de grens aan tussen het Groothertogdom Luxemburg en België


een appelboomgaard, en de bomen staan in bloei

de vijvers van de Weiler



op weg naar le Moulin d'Asselborn, maar eerst nog even langs de (overblijfselen van) de molens van de Tretterbaach passeren

lente op het Noordelijk halfrond!, uniek voor mij om in dit seizoen te wandelen

prachtige uitzichten...

zelfs paddenstoelen!


in de verte is de abdij van Clervaux zichtbaar, nog een laatste inspanning...

een heerlijke lentezon doet wonderen

het uitzicht vanop mijn kamer op het plein in het centrum van Clervaux

nog wat mistbanken in de ochtend....

de zonnecirkel in Enscherange



diep in de wouden ligt het kasteel van Schibberech verscholen

de kerk van Kautenbach, het officiële startpunt van het Escapardenne Eislek Trail (ofwel het eindpunt van de Lee Trail)