Deze tentoonstelling was in het verleden al neergestreken in achtereenvolgens Venetië, Lyon, San Francisco en nu dus ook in Brussel.
Het was een hele tijd geleden dat ik in deze stad ben geweest. Bovendien kreeg ik de gelegenheid om mijn Frans duchtig op te frissen, en daar heb ik dan ook -bij wijze van grote test- handig gebruik van gemaakt.
De praktijk leerde mij dat ik mijzelf in diverse conversaties nog prima kan uitdrukken (= 'extra' informatie inwinnen bij het loket van de tentoonstelling, de weg vragen naar het station en een geweldige tip krijgen dat er zoiets bestaat als een metro (en waarbij terloops een kort, maar zeker aanvaardbaar gesprek ontstond tussen mij en de Waalse studente in kwestie,...)). Tevreden, trots op mijzelf! Zelfs met die zogenaamd 'typisch vrouwelijke oriëntatie' is het -op een klein schoonheidsfoutje na- prima verlopen.
De tentoonstellingsruimte en vertrekken waren vrij beperkt en klein, maar fijn. Nogmaals kon ik concluderen dat je met papier fantastische dingen kan realiseren. Zelfs de (tussen)wanden waren helemaal van papier. Er waren decoratieve ornamenten uitgesneden, wat het beeld visueel gezien een Oosters effect gaf. Het geheel deed heel sprookjesachtig aan. Soms waande ik mij in de grot van Ali Baba.
De locatie was in feite 'transparant' te noemen. Ook op de ramen waren wit beschilderde ornamenten terug te vinden, wat zorgde voor veel ruimte. Met zicht op de natuur - en zelfs een vijver- gaf dit een dromerig uitzicht met veel lichtinval. De aanwezigheid van water in de nabijheid, en een knapperend haardvuur dat brandde maakte het gezellig en rustgevend.
Er waren niet alleen gewaden te zien, maar ook papieren schoenen, voorwerpen en zelfs een instrument. De lusters waren volledig van papier, en deden het interieur volledig kloppen.
De kleuren van (bijna) alle creaties zijn laag per laag opgebouwd. Het waren letterlijk abstracte 'schilderijen'. Oost- Indische inkt en ecoline werden ook veelvuldig op de ontwerpen toegepast, net als het gebruik van goud en zilver.
Alles was ambachtelijk gemaakt, tot de slotjes, draden en knopen toe. Er was verder ook een vitrinekast, met daarin een aantal curiosa uitgestald. Vermoedelijk ter inspiratie.
Het papier is op verschillende creatieve wijzen gebruikt en verwerkt. Dit heb ik in de foto's proberen vast te leggen. Daarnaast waren er enkele video's te zien die een kijkje toonden achter de schermen.
De stukken werden afgewisseld met 2D- werk aan de muren, bijna optical art. De bolvormige spiegel in één van de vertrekken kwam ik elders al eens eerder tegen. Het blijft een leuk accessoire.
In de laatste van de vijf kamers trof ik een tafel met daarop rollen papier, grote potloden en een grote schaar. Dit leek wel het 'atelier' te zijn van de kunstenares. Er stonden ook een stoel een een klassieke, eikenhouten kast.
Tot slot was er ook een kleine shop voorzien in de inkomhal.
Dit dagje Brussel heeft mij zichtbaar deugd gedaan. Alleen spijt dat ik die typische 'Brusselse wafel' aan mij voorbij heb laten gaan.
Voor meer informatie over de kunstenares, check isabelledeborchgrave.com.
 | ||||
| detail van een creatie |
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten