Speelgoedmuseum Mechelen

Een bezoekje aan het speelgoedmuseum in Mechelen deed wonderen! Ik zou het elk 'groot en klein kind' ten zeerste aanbevelen. Dit was mijn tweede bezoek aan het museum. De eerste keer was samen met mijn neef en mijn zus. Ik en mijn zus waren toen nog heel klein. Gelukkig ben ik gezegend met een olifantengeheugen (alleszins wat mijn herinneringen aan vroeger betreft), want na al die jaren kende ik nog perfect de plattegrond van het museum en zag ik meteen enkele flitsen van treinen en poppenhuizen aan mij voorbijgaan. Het museum is natuurlijk hard veranderd tegenover vroeger.

In de eerste zaal op het gelijkvloers werd er continu een film afgespeeld van de geschiedenis van het speelgoed door de eeuwen heen. Ik behoor tot de generatie waarbij computerspelletjes halverwege de jaren 90 hun opkomst maakten en algauw een echte hype werden. 'Super Nintendo' was een echte verslaving op dat moment. Tot op een gegeven moment (ik was toen al twaalf) één van de bedieningskastjes niet meer werkte...Toen was het uit met de pret. Maar ik herinner mij nog goed toen ik vriendinnetjes uit de straat uitnodigde om met mij te racen in 'Super Mario Kart' (= een toen gegeerd spel). Zolang je maar niet over die ene bananenschil struikelde of over een giftige paddestoel walste...En wie herinnert zich nog de 'hoelahoep'? Maar ook speelgoed zoals knikkers, bikkels, enz... zijn van alle tijden. Dit speelgoed bestond reeds bij de Oude Grieken en Romeinen.

Via de poppenhuizen kwam ik bij Barbie terecht. Ik denk dat ik en mijn twee zussen samen wel een collectie hadden van om en bij de 200! Die liggen nu op zolder te verkommeren.

De puzzels en schrijfmachines vond ik geweldig, omdat ik op beide gebieden een echte freak ben.

De mechanische treintjes waren ook nog steeds geweldig om naar te kijken, zelfs na al die jaren.

Eén van mijn favorieten was de 'spellenafdeling'. Ik hou enorm van (allerlei) spellen. Zo leerde ik dat spellen officieel zes categorieën tellen. Ik ben er ook inspiratie gaan opdoen (=ideetjes) rond het didactisch spel dat ik ga maken voor het project waar ik al eerder in deze blog over gesproken heb. En natuurlijk deed ik mij te goed aan het uitproberen van de talrijke volksspelen én breinbrekers. Dat is echt my cup of thee.

Last but not least ben ik ook nog een kijkje gaan nemen in het schilderij van Pieter Breughel de Oude (ja, je leest het goed) en ben er meteen 'ene gaan drinken in zijn stamcafé', maar later bleek dat ik geen 'oud geld' bij had.

Op de derde verdieping was er een tentoonstelling rond Playmobil. Daaruit leerde ik onder meer dat er zo 300 Playmobilventjes per minuut worden gemaakt!!

Het was in ieder geval een zeer toffe dag en ik heb er echt van genoten!!