Reeds maanden op voorhand boekte ik half augustus alvast een weekje Ardennen. Het plan was om de laatste twee etappes van de Eisleck Trail te lopen, namelijk de trajecten van Houffalize naar Nadrin en van Nadrin naar La-Roche-en-Ardenne. Beide etappes staan ook omschreven als de moeilijkste van de vijf. Helaas, voor mij waren dit 'toevallig' ook de twee warmste dagen van het jaar. Met een temperatuur van om en bij de 35 graden én enkele pittige hoogteverschillen bleek de vervolgetappe net iets te hoog gegrepen voor mij. Een meevaller want het café rond het meer van Nisramont was open, een welgekomen stopplaats om de (snelle) suikers aan te vullen. Ik was daarnaast goed voorzien van granensnacks, fruit en water. Ik slaagde erin om met minder dan 2 liter door de dag te komen. Véél te zuinig geweest met mijn water, besefte ik na afloop. Bovendien lag mijn eerste accommodatie op 5 km van het hoofdtraject, waardoor ik op één dag ruim 27 km te voet heb afgelegd.
Ik begon stipt om 9 uur 's ochtends en kwam doodmoe aan in mijn Bed en Breakfast te Wibrin, rond 18.30 uur. Godzijdank wandelde ik grotendeels in de wouden. Enkel de laatste 5 km van de dag moest ik onder een loden zon torsen. Niet simpel! Ik besloot die avond dan ook, met spijt in het hart, om de laatste etappe naar het eindpunt te schrappen.
In de loop van 2021, in het voorjaar én in het najaar, plan ik de eerste drie etappes van de Eisleck Trail en de Lee Trail in Luxemburg. Het zal afhangen van de coronacrisis en het aantal inschrijvingen of mijn groepsreis naar Peru kan doorgaan in juli, maar dan heb ik alvast wat extra kilometers in de benen.
Verder was dit een geslaagde trip, met nog drie ontspannen dagen in La-Roche-en-Ardenne (met elke avond om 22 uur een voorstelling van het spook Berthe in het feodaal kasteel). Het was heerlijk verkoelen in het water van de Ourtherivier. Dit deed zo'n deugd, want met dit 'pootjebaden' was ik wel een hele dag zoet.
