Ik ben echt zéér verheugd dat er nieuw dichtwerk is verschenen van mijn lievelingsdichteres Jo Govaerts, in de nieuwe publicatie van Het Liegend Konijn. Het zijn weerom vijf prachtige gedichten, maar bovenal doet het mij nogmaals inzien waarom uitgerekend 'zij' mijn favoriete dichteres is en blijft. Ik laat mij weer even onderdompelen in de magische wereld van de poëzie, en op die manier ben ik weer helemaal up to date. Sommig regels belanden spontaan in mijn notaboekje, zodat ik ze nooit meer vergeet.
Ter gelegenheid van deze gedichtendag heel speciaal volgend gedicht van Jo om de nieuwe maand in te luiden:
Februari
Het seizoen van de achtergelaten
handschoen is weer daar. Het vallen en
dooien van sneeuw, het aan en uit van de
winter, en daarmee ook van
wanten, totdat
er een op de grond valt en voortaan
wordt bedekt en ontbloot
met elke sneeuwbui en dooi
en je weet niet of je je moet bukken,
de achtergelaten handschoen oprapen en ergens
zichtbaarder leggen, wie weet komt de
andere handschoen weer langs, of beter
laten liggen, genadig, in de sneeuw,
in de dooi, en daarna tussen
de eerste krokussen.
-Jo Govaerts
uit 'Het Liegend konijn 2018-2'
Jaargang 16
Nummer 2
Oktober 2018
167 nieuwe gedichten van 33 dichters
