Actrice/danseres Ann Miller vertelt hier een merkwaardig verhaal over één van mijn idolen Judy Garland. Ik was altijd al erg geïnteresseerd in paranormale verhalen, en op basis van wat ik een tijd geleden zelf allemaal heb meegemaakt durf ik zeker en vast geloof hechten aan wat er wordt verteld in onderstaand filmpje.
zondag 20 mei 2012
dinsdag 8 mei 2012
Ontwerp catalogus + tentoonstelling WAK 2012
Zondag 6 mei laatstleden nam ik voor de derde keer deel aan de WAK (= Week van de Amateurkunsten). De tentoonstelling en randactiviteiten vonden plaats op een bitterkoude dag in het parochiecentrum Sint-Pieter te Lille, met als jaarlijkse opwarmer een voorproefje van één werk per kunstenaar in het gemeentehuis.
Ook dit jaar werd ik gecontacteerd om de promotiebrochure voor dit evenement vorm te geven. Aangezien jongeren en kinderen dit jaar een belangrijke plek kregen toebedeeld (onder het motto: 'Kinderen baas';)), heb ik dit gegeven verwerkt in de brochure. Namelijk een aparte rubriek voor de jongeren, de kinderen én een rubriek voor iedereen (die je herkent aan de zwarte en rode zijbalken, waarvan de symbooltjes van oorsprong in feite stempels zijn uit mijn eigen collectie).
De deelnemende kunstenaars kregen achteraan in de brochure een plek, met een mooie foto erbij van hun kunstwerk.
Dit jaar liep de WAK weerom over twee dagen. Zaterdag 5 mei stond geheel in het teken van jongeren. Zij konden een heleboel leuke workshops doen, en 's avonds was er het 'Rock-festival' om stevig uit de bol te gaan.
Zondag was de traditionele familiedag, samen met de tentoonstelling. Workshops op maat van kinderen, en er was ook kinderkunst te zien. Zes kunstenaars (waaronder ook ikzelf) kregen de kans om een workshop te geven in het zesde leerjaar van een basisschool. Onderaan dit artikel worden enkele resultaten getoond.
Ons gezamenlijk project werd trouwens ingediend voor de wedstrijd 'Klassekunst' en is zelfs in de prijzen gevallen! Wij hebben een exemplaar van 'Attakatamoeva' gewonnen. Dit omvat een liedbundel en CD op maat van kinderen.
Verder waren er doorlopend optredens, koren en concerten. Muzikanten van de academie kwamen er zelfs hun eindexamen doen voor een strenge jury!
Dit goedgevulde, aantrekkelijke programma bleek een schot in de roos te zijn. Het betekende méér bezoekers. Het werd dan ook een drukke namiddag, waar we -naar mijn gevoel- dik tevreden over konden zijn.
Er namen dit jaar 32 kunstenaars deel. Allerlei zaken waren er te zien, en elke kunstenaar deed zijn best om zijn of haar werken zo mooi mogelijk te presenteren: gebruiksvoorwerpen vervaardigd uit hout, allerlei creaties van vilt en textiel (= sjaals en kledingstukken), weefkunst, schilderijen en grafiek, fotografie en enkele tussenvormen.
Je kon er ook dingen kopen, van juwelen over houten armbanden tot 3D-kaarten. Weerom bleek dat de mensen erg geïnteresseerd waren.
Ikzelf verkocht er voor het eerst mijn zelfgemaakte vilten broches, hangers en ook buttons met afbeeldingen van mijn eigen werk. Immers; het thema van dit jaar was niet voor niets 'Homemade'.
Over de reden van de aankoop zijn de meningen ongeveer verdeeld. Sommigen kopen het voor zichzelf, terwijl anderen het cadeau willen doen aan hun dierbaren en geliefden. Er kocht bijvoorbeeld iemand een broche en een button voor haar kleindochter, en ze vroeg om mijn kaartje er bij te steken. Zo kon het meisje zien wie ze gemaakt heeft.
De twijfelaars namen alvast een kaartje mee. Nu moet ik alleen nog 'gepersonaliseerde' zakjes ontwerpen. Maar alles op zijn tijd...
pagina uit brochure WAK met een extra illustratie van mijn hand
pagina uit brochure WAK
pagina uit brochure WAK
mijn tafeltje-dek-je met moois
textielkunst
houtdraaien
kinderkunst
kinderkunst
kinderkunst
Ook dit jaar werd ik gecontacteerd om de promotiebrochure voor dit evenement vorm te geven. Aangezien jongeren en kinderen dit jaar een belangrijke plek kregen toebedeeld (onder het motto: 'Kinderen baas';)), heb ik dit gegeven verwerkt in de brochure. Namelijk een aparte rubriek voor de jongeren, de kinderen én een rubriek voor iedereen (die je herkent aan de zwarte en rode zijbalken, waarvan de symbooltjes van oorsprong in feite stempels zijn uit mijn eigen collectie).
De deelnemende kunstenaars kregen achteraan in de brochure een plek, met een mooie foto erbij van hun kunstwerk.
Dit jaar liep de WAK weerom over twee dagen. Zaterdag 5 mei stond geheel in het teken van jongeren. Zij konden een heleboel leuke workshops doen, en 's avonds was er het 'Rock-festival' om stevig uit de bol te gaan.
Zondag was de traditionele familiedag, samen met de tentoonstelling. Workshops op maat van kinderen, en er was ook kinderkunst te zien. Zes kunstenaars (waaronder ook ikzelf) kregen de kans om een workshop te geven in het zesde leerjaar van een basisschool. Onderaan dit artikel worden enkele resultaten getoond.
Ons gezamenlijk project werd trouwens ingediend voor de wedstrijd 'Klassekunst' en is zelfs in de prijzen gevallen! Wij hebben een exemplaar van 'Attakatamoeva' gewonnen. Dit omvat een liedbundel en CD op maat van kinderen.
Verder waren er doorlopend optredens, koren en concerten. Muzikanten van de academie kwamen er zelfs hun eindexamen doen voor een strenge jury!
Dit goedgevulde, aantrekkelijke programma bleek een schot in de roos te zijn. Het betekende méér bezoekers. Het werd dan ook een drukke namiddag, waar we -naar mijn gevoel- dik tevreden over konden zijn.
Er namen dit jaar 32 kunstenaars deel. Allerlei zaken waren er te zien, en elke kunstenaar deed zijn best om zijn of haar werken zo mooi mogelijk te presenteren: gebruiksvoorwerpen vervaardigd uit hout, allerlei creaties van vilt en textiel (= sjaals en kledingstukken), weefkunst, schilderijen en grafiek, fotografie en enkele tussenvormen.
Je kon er ook dingen kopen, van juwelen over houten armbanden tot 3D-kaarten. Weerom bleek dat de mensen erg geïnteresseerd waren.
Ikzelf verkocht er voor het eerst mijn zelfgemaakte vilten broches, hangers en ook buttons met afbeeldingen van mijn eigen werk. Immers; het thema van dit jaar was niet voor niets 'Homemade'.
Over de reden van de aankoop zijn de meningen ongeveer verdeeld. Sommigen kopen het voor zichzelf, terwijl anderen het cadeau willen doen aan hun dierbaren en geliefden. Er kocht bijvoorbeeld iemand een broche en een button voor haar kleindochter, en ze vroeg om mijn kaartje er bij te steken. Zo kon het meisje zien wie ze gemaakt heeft.
De twijfelaars namen alvast een kaartje mee. Nu moet ik alleen nog 'gepersonaliseerde' zakjes ontwerpen. Maar alles op zijn tijd...
vrijdag 4 mei 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)