Rijp je tot wasdom.
Nu weet ik waarom
citroenen zuur zijn
nog bitterder proef ik
de zoete smaak
in die ongerijpte contourenschillen
niet bang
voor rotte plekken
van mij zwel je.
"Ik wil beelden maken die nog niet gezien zijn, en volstrekt mijn eigen stempel drukken als graficus en illustrator."
woensdag 15 april 2009
donderdag 9 april 2009
Hansje min Grietje
Er zitten zware wolken in de koffie.
Ik klampte mij te lang vast
aan de sombere dagen van december
nostalgie kreeg er een plaats
-ik neem nog een slok-
twee klontjes zo zoet
waren we voor elkaar
suiker met traanvocht
Weet je nog we hadden een huisje
van peperkoek zelfs
de ramen waren van marsepein
en toen we eindelijk klaar waren
om het in te richten sloeg
het noodlot toe
"Strooi broodkruimels!" zei ik nog
maar je luisterde niet en
zonder spoor liep alles dood.
De koffie die dikt aan.
Ik klampte mij te lang vast
aan de sombere dagen van december
nostalgie kreeg er een plaats
-ik neem nog een slok-
twee klontjes zo zoet
waren we voor elkaar
suiker met traanvocht
Weet je nog we hadden een huisje
van peperkoek zelfs
de ramen waren van marsepein
en toen we eindelijk klaar waren
om het in te richten sloeg
het noodlot toe
"Strooi broodkruimels!" zei ik nog
maar je luisterde niet en
zonder spoor liep alles dood.
De koffie die dikt aan.
Labels:
gedichten
Astrologie
Lichte trilling in de zodiak
zwaartepunt in mid-hemel
draaiend aan het rad doe ik
een wilde gok naar mijn bestemming kijk!
er zweeft een planeet zonder ring
richting ringvinger, hoe mooi
venus mars zoekt planeet ik
in de palm van mijn hand
gelijnd gelukspunt ligt vast
in stier ik aard een beetje
naar maan die zit ook
vol gaten ik zou wel
een krater willen slaan zo
verpletterend bots ik
de hoeken rond en
ze laten mij de scherpe kanten
een aspect dat ik nog niet kende van mezelf
zwaartepunt in mid-hemel
draaiend aan het rad doe ik
een wilde gok naar mijn bestemming kijk!
er zweeft een planeet zonder ring
richting ringvinger, hoe mooi
venus mars zoekt planeet ik
in de palm van mijn hand
gelijnd gelukspunt ligt vast
in stier ik aard een beetje
naar maan die zit ook
vol gaten ik zou wel
een krater willen slaan zo
verpletterend bots ik
de hoeken rond en
ze laten mij de scherpe kanten
een aspect dat ik nog niet kende van mezelf
Labels:
gedichten
dinsdag 7 april 2009
Eendagsvlieg
Plechtig bladvullend
pen ik de nieuwe lente neer
mijn prille voorjaarsoogst
een "toevallige" voorbijganger
vertoont zich pardoes
in mijn paskader
en ik breek uit-
even later scheert hij weer rakelings
langsheen de randen van mijn blad
-de ene hoek in andere weer uit-
maar vangen kan ik hem niet
daar is hij te vluchtig voor
(hoewel hij wel perfect in mijn plaatje zou passen)
Zwartbikkend
keur ik mijn impressie
wetend dat boomstammen zich vroeg
óf laat zullen laten vellen
vol trots.
pen ik de nieuwe lente neer
mijn prille voorjaarsoogst
een "toevallige" voorbijganger
vertoont zich pardoes
in mijn paskader
en ik breek uit-
even later scheert hij weer rakelings
langsheen de randen van mijn blad
-de ene hoek in andere weer uit-
maar vangen kan ik hem niet
daar is hij te vluchtig voor
(hoewel hij wel perfect in mijn plaatje zou passen)
Zwartbikkend
keur ik mijn impressie
wetend dat boomstammen zich vroeg
óf laat zullen laten vellen
vol trots.
Labels:
gedichten
Abonneren op:
Posts (Atom)