Het gebeurt (bewust) niet zo veel meer, maar voor speciale gelegenheden kruip ik graag nog eens in mijn potlood, pen, krijtje, stift, etsnaald, penseel,... of welk materiaal dan ook. Voor de Eerste communie van mijn metekind Amber maakte ik een portret in zuivere potloodlijnen. Ik zag jaren geleden een portret in profiel, volledig uitgewerkt in grijswaarden, dat een collega van zijn dochtertje (van toen 5 jaar) had gemaakt. De eenvoud hiervan ontroerde mij. Soms kan het leven verbazend simpel zijn. Bovendien is een portret als wijn. Naarmate de jaren vorderen wordt het steeds meer op waarde geschat (althans, dat hoop ik van harte ;)).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten